Sąd pierwszej instancji wskazał jako naruszony art. 210 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w ramach argumentacji zmierzającej do wykazania, że ocena zgodności przepisów prawa krajowego z przepisami prawa wspólnotowego (Dyrektywy horyzontalnej i Dyrektywy energetycznej) powinna zostać przedstawiona w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Poza tym powołał się na wynikający z tego przepisu obowiązek wskazania konkretnej podstawy prawnej rozstrzygnięcia.
Sąd zobowiązał organ podatkowy, by w ponownie prowadzonym postępowaniu ocenił zgodność przyjętych jako podstawa orzekania przepisów prawa krajowego z regulacjami prawa wspólnotowego. Sąd wskazał jednocześnie, że zgodnie z art. 2 ust. 1 lit. c) Dyrektywy energetycznej propylen, objęty kodem CN 2901, jest produktem energetycznym, do którego odnosi się Dyrektywa energetyczna, jak i Dyrektywa horyzontalna. Jednakże art. 2 ust. 4 lit. b) Dyrektywy energetycznej wyłącza spod regulacji tej dyrektywy produkty energetyczne, takie jak oleje mineralne, w przypadku gdy będą one wykorzystywane w innych celach niż paliwo silnikowe lub paliwo do ogrzewania. Wyłączenie takie ma charakter definitywny, co zdaje się także potwierdzać art. 20 ust. 1 Dyrektywy energetycznej, który wymienia produkty energetyczne podlegające kontroli i przemieszczaniu przewidzianej w Dyrektywie horyzontalnej. Katalog produktów energetycznych zawarty we wspomnianym przepisie ma charakter zamknięty. Skoro zatem sporne w niniejszej sprawie produkty nie zostały wymienione w tym katalogu, to nie podlegają one kontroli, o której stanowi art. 20 Dyrektywy energetycznej.
Powołując się na treść wyroku Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 5 lipca 2007 r. w połączonych sprawach C-145/06 i C-146/06 oraz na analizę przepisów Dyrektywy energetycznej i Dyrektywy horyzontalnej, Sąd pierwszej instancji wskazał, że produkty energetyczne wykorzystywane do innych celów niż opałowe bądź napędowe nie mogą być klasyfikowane do zharmonizowanych wyrobów akcyzowych, a co za tym idzie nie są wyrobami objętymi jednolitymi zasadami opodatkowania i obrotu we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej. Tymczasem regulacje krajowe zaliczają je do wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, skoro art. 2 ustawy o podatku akcyzowym stanowi, że wyrobami akcyzowymi zharmonizowanymi są paliwa silnikowe, oleje opałowe i gaz, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe określone w załączniku nr 2 do ustawy. Sporne w przedmiotowej sprawie wyroby klasyfikowane do kodu CN 2901, obejmującego między innymi oleje smarowe wskazane w poz. 5 załącznika nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym, zaliczane są do wyrobów zharmonizowanych bez względu na ich przeznaczenie, co musi budzić istotne wątpliwości co do ich zgodności z opisanymi wyżej przepisami prawa wspólnotowego, zgodnie z którymi oleje mineralne (produkty energetyczne) wykorzystywane do celów innych niż napędowe lub grzewcze pozostają poza systemem zharmonizowanego podatku akcyzowego. Sąd pierwszej instancji stwierdził jednocześnie, że skoro przedmiotem sporu w niniejszej sprawie jest zasadność opodatkowania podatkiem akcyzowym nadmiernych ubytków przedmiotowego wyrobu, to istotnym jest rozważenie możliwości zastosowania art. 3 ust. 3 Dyrektywy horyzontalnej, który w akapicie pierwszym stanowi, że państwa członkowskie zachowują prawo do wprowadzenia lub utrzymania podatków na wyroby inne niż te wymienione w ust. 1 pod warunkiem jednak, że podatki te nie spowodują zwiększenia formalności związanych z przekraczaniem granicy w handlu między państwami członkowskimi.