Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia NSA Sylwester Marciniak (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Roman Wiatrowski, Protokolant Dariusz Rosiak, po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. M. I. B. Sp. z o. o. z siedzibą w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 lutego 2011 r. sygn. akt III SA/Wa 1124/10 w sprawie ze skargi A. M. I. B. Sp. z o. o. z siedzibą w S. na decyzję Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia 12 lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji w zakresie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2005 r. po wznowieniu postępowania oddala skargę kasacyjną.
1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 10 lutego 2011 r., sygn. akt III SA/Wa 1124/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę "A." z siedzibą w S. (dalej: "spółka", "skarżąca") na decyzję Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia 12 lutego 2010 r. w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji w zakresie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2005 r. po wznowieniu postępowania.
2. Powyższe rozstrzygniecie zapadło w następującym stanie faktycznym przyjętym przez sąd I instancji. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w dniu 4 kwietnia 2007 r. wydał decyzję, w której określił spółce zobowiązanie w podatku od towarów i usług za okres od lutego do września 2005 r. oraz ustalił dodatkowe zobowiązanie podatkowe w tym podatku za okres od marca do września 2005 r. W dniu 23 kwietnia 2007 r. wydana została decyzja, określająca spółce zobowiązanie w podatku od towarów i usług za październik 2005r. oraz ustalająca dodatkowe zobowiązanie podatkowe za wskazany okres.
3. Spółka wnioskiem z dnia 31 stycznia 2008 r. zwróciła się do Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej o wznowienie postępowań zakończonych powyższymi decyzjami. Żądanie wznowienia postępowania zostało złożone na podstawie art. 240 § 1 pkt 1, 4 i 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60, ze zm., dalej "O.p."). Skarżąca podniosła, że dowody, na podstawie których ustalono istotne dla sprawy okoliczności zostały sfałszowane. Na dowód przedstawiła notarialnie poświadczone oświadczenie T.G. z 30 stycznia 2008 r., w którym wskazał, że fałszował, wytwarzał i wprowadzał do obrotu prawnego między innymi faktury zakupu i sprzedaży VAT. W kontekście przesłanki zawartej w art. 240 § 1 pkt 4 O.p., stwierdziła, iż we właściwym miejscowo dla podatnika organie podatkowym złożone zostały w 2005 r., pełnomocnictwa do reprezentowania Spółki przed organami administracji podatkowej, w tym również przed organami kontroli skarbowej. Ustanowionych zostało dwóch pełnomocników, przy czym jeden z nich wskazany został jako pełnomocnik do doręczeń. Podniosła, że w toku kontroli skarbowej korespondencja nie była kierowana do ustanowionego pełnomocnika do doręczeń, pełnomocnik nie uczestniczył także w czynnościach postępowania. Jednocześnie podkreśliła, iż oprócz pełnomocnictwa złożonego w organie podatkowym, nie upoważniła nikogo do występowania w jej imieniu przed organami kontroli skarbowej. Odnosząc się do przesłanki określonej w art. 240 § 1 pkt 5 O.p. wskazała, iż w przedmiotowych decyzjach organu kontroli skarbowej nie nawiązano do postępowania prowadzonego przez prokuraturę w zakresie fałszowania dokumentacji podatkowo-księgowej. Zdaniem Skarżącej należy uznać, iż w chwili wydania decyzji, pomimo istotnych dowodów istniejących w sprawie, nie były one znane organowi kontroli skarbowej.
4. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej dwoma postanowieniami wznowił w stosunku do Spółki postępowania zakończone decyzjami z dnia 4 i 23 kwietnia 2007r., a następnie decyzjami z dnia 29 kwietnia 2009r. odmówił uchylenia tych decyzji w całości.