Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Sędzia WSA del. Inga Gołowska (sprawozdawca), Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 30 października 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej T. S. A. w Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 21 marca 2012 r. sygn. akt I SA/Go 43/12 w sprawie ze skargi T. S. A. w Z. w przedmiocie niewykonania wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 2 kwietnia 2010 r. sygn. akt I SA/Po 1117/09 przez Dyrektora Izby Skarbowej w Z. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od T. S. A. w Z. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Z. kwotę 180 zł (słownie: sto osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
1. Wyrok Sądu pierwszej instancji.
Wyrokiem z 21 marca 2012r. sygn. akt: I SA/Go 43/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim oddalił skargę T. S.A. w Z. w przedmiocie niewykonania przez Dyrektora Izby Skarbowej w Z. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 2 kwietnia 2010r. sygn. akt: I SA/Po 1117/09.
2. Przedstawiony przez Sąd tok postępowania.
Pismem z 22 grudnia 2011r. Spółka wniosła skargę na niewykonanie przez Dyrektora Izby Skarbowej w Z. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 2 kwietnia 2010r. sygn. akt: I SA/Po 1117/09, wnosząc o zobowiązanie Dyrektora Izby Skarbowej do bezzwłocznego wykonania ww. wyroku, wymierzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Z. stosownej grzywny. Uzasadniając skargę wskazano, że do dnia jej wniesienia organ nie wydał decyzji, co oznacza, że postępowanie prowadzone jest w sposób przewlekły.
Wymienionym wyrokiem z 2 kwietnia 2010r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu po ponownym rozpoznaniu sprawy ze skargi na decyzję Izby Skarbowej w Z. z 26 lipca 2002r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za listopad 1995r., uchylił zaskarżoną decyzję. Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 29 września 2010r. sygn. akt: I FSK 946/10, po rozpoznaniu skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Z. oraz skargi kasacyjnej skarżącej, oddalił skargi kasacyjne obu stron.
3. Uzasadnienie rozstrzygnięcia Sądu pierwszej instancji.
3.1. Wojewódzki Sąd Administracyjny skargę oddalił.
3.2. Sąd wskazał, że w sprawie podstawą prawną wniesionej skargi jest art. 154§1 ustawy z 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. dalej- p.p.s.a.) w brzmieniu obowiązującym od 11 kwietnia 2011r. (Dz. U. Nr. 6, poz. 18 ).
3.3. Zdaniem Sądu pierwszej instancji, dokonując oceny prowadzonego przez Dyrektora Izby Skarbowej w Z. postępowania odwoławczego, które organ na skutek prawomocnego wyroku WSA w Poznaniu z 2 kwietnia 2010r. sygn. akt: I SA/Po 1117/09 jest zobowiązany ponownie przeprowadzić, należało rozstrzygnąć czy oraz w jakim zakresie ten organ był związany wytycznymi zawartymi w wyroku z 2 kwietnia 2010r. Sąd wskazał w tym zakresie na treść art. 153 p.p.s.a. Następnie wyraził zdanie, że badaniu w niniejszej sprawie przez sąd, będą dokonane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Z. czynności, celem ustalenia, czy postępowanie to prowadzone jest w sposób "rozwlekły, długotrwały, powolny", lub też " wykonano szereg czynności w dużym odstępie czasu, bądź wykonano czynności pozorne".
3.4. Wojewódzki Sąd Administracyjny zauważył, że w sprawie, organ odwoławczy oprócz wyroku WSA w Poznaniu z 2 kwietnia 2010r. sygn. akt: I SA/Po 1117/09 oraz rozpoznającego wniesioną przeciwko niemu skargę kasacyjną wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 29 września 2010r. sygn. akt: I FSK 946/10 otrzymał dopiero 11 sierpnia 2011r. akta administracyjne (18 tomów).
3.5. Sąd pierwszej instancji wskazał, że WSA w Poznaniu w wyroku z 2 kwietnia 2010r. stwierdził, że organ odwoławczy zakwestionował ujęcie w ewidencji sprzedaży oraz deklaracji VAT za listopad podatku należnego wykazanego w fakturach nr [...], [...], [...] z 29 listopada 1995r. wystawionych w związku z usługami leasingu operacyjnego, które miały być świadczone dla "C. ", organ odwoławczy wówczas przyjął, że z zebranego materiału dowodowego, wynika że usługi te nie zostały wykonane, a spółka ""C." nie dokonała żadnej zapłaty na rzecz skarżącej spółki za te usługi. Nie doszło też do wydania przedmiotu leasingu leasingobiorcy i istniała wątpliwość co do prawidłowości ustalenia stanu faktycznego. Organ zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego W. oraz Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. o przesłaniu kopii protokołów z kontroli przeprowadzonych w A. P. w W. Organ badał dokumenty znajdujące się w aktach sprawy karnej sygn. akt: II K 108/04 w Sądzie Rejonowym w Z., które liczą około 30 tomów akt. Zdaniem Sądu, w zaskarżonej decyzji nie wskazano na jakiej podstawie organ odwoławczy uznał, że towar nie został wydany w listopadzie 1995r., ograniczył się on jedynie do tabelarycznego wskazania powyższych faktur, dat ich wystawienia, numeru umowy i kontrahenta co powodowało konieczność uzupełniania materiału dowodowego.