Łączenie kwestii powstawania zaległości podatkowej /art. 52 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm.; t.j. Dz.U. 2005 nr 8 poz. 60 ze zm./ z zawinieniem podatnika /art. 52 par. 1 pkt 2 tej ustawy/ jest całkowicie bezpodstawne. O tym bowiem, czy dokonany podatnikowi zwrot był nienależny bądź zawyżony /dokonany w kwocie wyższej od należnej/ przesądzają obiektywne okoliczności, na które zamiar z jakim postępował podatnik nie ma jakiegokolwiek znaczenia. Zamiar oraz towarzysząca mu wina nie są wszak kategoriami, od których w prawie podatkowym uzależniona jest odpowiedzialność podatnika.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Juliusz Antosik, Sędzia NSA Jan Grzęda, Sędzia NSA Krzysztof Stanik (sprawozdawca), Protokolant Jan Jaworski, po rozpoznaniu w dniu 18 maja 2006 r. na rozprawie w Wydziale I Izby Finansowej skargi kasacyjnej Janusza R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 10 czerwca 2005 r., sygn. akt I SA/Lu 71/05 w sprawie ze skargi Janusza R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 27 grudnia 2004 r., (...) w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego rozwiązanej spółki cywilnej "C." z tytułu podatku od towarów i usług za luty 2000 r. i orzeczenie o odpowiedzialności podatkowej byłego wspólnika za zaległość podatkową 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Janusza R. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w L. kwotę 1.200 /jeden tysiąc dwieście/ zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 10.06.2005 r., I SA/Lu 71/05, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę Janusza R., na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 27.12.2004 r. zmieniającą w części dotyczącej wysokości orzeczonych odsetek za zaległość podatkową, a w pozostałym zakresie utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w B. z dnia 22.09.2004 r., którą określono spółce cywilnej "C." w B. /zwana dalej "spółka"/ zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiąc luty 2000 r., w kwocie 1.002 zł oraz orzeczono o odpowiedzialności skarżącego jako osoby trzeciej z powyższego tytułu.
W uzasadnieniu do tego wyroku w pierwszej kolejności przybliżono przebieg postępowania przed organami podatkowymi. W tych ramach wskazano, że spółka pomniejszyła podatek należny za miesiąc luty 2000 r. o podatek naliczony wynikający z faktury VAT z dnia 23.02.2000 r. wystawionej przez Przedsiębiorstwo Wielobranżowe "E." s.c. Edyta B.-P. dotyczącej zakupu samochodu marki "CITROEN" model Xsara Picasso o numerze rejestracyjnym (...), nr podwozia (...), nr silnika (...), rok produkcji 2000, ładowność 550 kg, rodzaj "ciężarowy". Jak następnie ustalono dane dotyczące rodzaju samochodu nie były zgodne ze stanem rzeczywistym. Wskazano bowiem, że Edyta B.-P. nabyła przedmiotowy samochód jako osobowy. Następnie właścicielka pojazdu w ww. samochodzie dokonała zmian polegających na wymontowaniu tylnej półki i zamontowaniu przegrody siatkowej za tylnym rzędem siedzeń, oddzielając w ten sposób część pasażerską od ładunkowej, co zostało potwierdzone stosowną oceną techniczną sporządzoną w dniu 22.02.2000 r. przez uprawnionego rzeczoznawcę, który określił rodzaj samochodu jako "ciężarowy". Podobnie zostało to ocenione przez uprawnionego diagnostę w zaświadczeniu o przeprowadzonym badaniu technicznym. Niezgodność danych dotyczących wspomnianego pojazdu zostało potwierdzone w decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia 16.05.2002 r. stwierdzającej nieważność decyzji ostatecznej z dnia 23.02.2000 r. wydanej z upoważnienia Starosty Ł. w przedmiocie rejestracji ww. pojazdu i wydania dowodu rejestracyjnego, tablic rejestracyjnych o numerze i karty pojazdu seria. W uzasadnieniu podano, iż w sposób wadliwy dokonano przerejestrowania omawianego samochodu z osobowego na ciężarowy na wniosek Edyty B.-P.
Na podstawie powyższych ustaleń stwierdzono, że spółce na podstawie art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy z 08.01.1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm. zwana dalej "ustawa o VAT"/ nie przysługiwało prawo odliczenia podatku od towarów i usług z faktury dotyczącej zakupu spornego pojazdu.
Odnośnie zaś przeniesienia odpowiedzialności za zobowiązania podatkowe spółki na jej wspólników wyjaśniono, że w dniu 30.08.2000 r. spółka cywilna "C." została rozwiązana, więc stosownie do art. 115 par. 1 i 2 ustawy z 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm. - zwana dalej "Ordynacja podatkowa"/ zaistniały przesłanki do pociągnięcia do odpowiedzialności za zobowiązania podatkowe nie istniejącego już podatnika jego wspólników.