Skarga kasacyjna na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. w przedmiocie podatku od towarów i usług za kwiecień, maj, czerwiec 2000 r. oraz marzec i kwiecień 2001 r.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia NSA Grażyna Jarmasz (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Maciej Jaśniewicz, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 24 maja 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej U. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 9 grudnia 2010 r. sygn. akt I SA/Łd 1058/09 w sprawie ze skargi U. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 25 września 2007 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za kwiecień, maj, czerwiec 2000 r. oraz marzec i kwiecień 2001 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od U. G. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w L. kwotę 5.400 zł (słownie: pięć tysięcy czterysta złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od towarów i usług
Ulgi podatkowe
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/14

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji

1.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 9 grudnia 2010 r., sygn. akt I SA/Łd 1058/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę U. G.j na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 25 września 2007 r. w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za kwiecień, maj, czerwiec 2000 r. oraz marzec i kwiecień 2001 r.

1.2. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał na tok dotychczasowego postępowania w sprawie zaznaczając m.in., że decyzją z 16 grudnia 2005 r. Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy, wydaną po ponownym rozpoznaniu sprawy, decyzję organu I instancji, przede wszystkim ze względu na podzielenie stanowiska o braku podstaw zaliczenia skarżącej w poczet podmiotów, których dotyczy wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 25 czerwca 2002 r., K 45/01 (OTK-A 2002, nr 4, poz. 46), orzekający o częściowej niezgodności z Konstytucją RP przepisów zmieniających od 1 stycznia 2000 r. zasady preferencji podatkowych, które przysługiwały podatnikom podatku od towarów i usług posiadającym status Zakładu Pracy Chronionej. Organ podkreślił, że zawiązanej przez stronę 22 czerwca 2001 r. spółce akcyjnej nie przysługiwały prawa przyznane skarżącej.

1.3. Wyrokiem z 14 czerwca 2006 r., I SA/Łd 266/06, Wojewódzki Sąd Administracyjny uwzględnił skargę strony, uchylając powyższą decyzję. W uzasadnieniu wskazanego wyroku Sąd stwierdził, że podstawowym zagadnieniem w sprawie jest to, czy w zaskarżonej decyzji organ miał obowiązek rozstrzygać o skutkach podatkowych uwzględniając treść powoływanego wyroku Trybunału Konstytucyjnego (K 45/01). Podkreślono, że orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego nie dotyczy wszystkich podatników prowadzących zakłady pracy chronionej, lecz odnosi się do określonej klasy podmiotów, które prowadząc zakłady pracy chronionej i w zaufaniu do dotychczasowych przepisów rozpoczęły realizację długookresowych przedsięwzięć na rzecz osób niepełnosprawnych zatrudnionych w ich zakładach. Sąd uznał, że argumentacja organów w zakresie, w jakim kładzie nacisk na powołanie przez podatniczkę spółki akcyjnej nie zasługuje na uwzględnienie. Przede wszystkim Sąd zaznaczył, że okoliczności towarzyszące powołaniu spółki akcyjnej, jak i wywody dotyczące następstwa prawnego nie mogą mieć znaczenia w postępowaniu, w którym stroną jest U. G. Sąd dodał też, że nie jest przez strony kwestionowane, iż założenia spółki akcyjnej dokonano w 2001 r., żadną zatem miarą przesłanka zaufania, na którą powołuje się Trybunał nie może odnosić się do tego podmiotu - oczywiste jest, że podstawą stwierdzenia niekonstytucyjności przepisów podatkowych pozostaje zasada ochrony praw nabytych i zasada ochrony interesów w toku, a nieistniejąca w 1999 r. spółka akcyjna nie mogła nabyć jakichkolwiek praw, ani tym bardziej prowadzić interesów zasługujących na ochronę. Zaznaczono, że rozumowanie organów nie uwzględnia sytuacji powstałej po wydaniu wyroku z 25 czerwca 2002 r. i tego, że nowelizacja art. 14a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm., dalej u.p.t.u.) w określonym w sentencji tego orzeczenia zakresie przedmiotowo - podmiotowym nie wywiera skutków prawnych i do wskazanego kręgu podatników nie ma zastosowania. Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdził, że przy ponownym rozpatrywaniu sprawy przez organ podatkowy konieczna będzie ocena tego, czy podatniczka w zaufaniu do dotychczasowych przepisów rozpoczęła realizację długookresowych przedsięwzięć na rzecz osób niepełnosprawnych zatrudnionych w jej zakładzie, w szczególności przez przeprowadzenie stosownych w tym zakresie rozważań na tle przedstawionych przez stronę dowodów i znanej organowi dokumentacji, z uwzględnieniem przede wszystkim celu i okresu przedsięwzięcia - w pierwszej kolejności dążyć należało bowiem do ustalenia, czy podatnik należał do grupy zakładów pracy chronionej, wymienionej w orzeczeniu Trybunału Konstytucyjnego. W ocenie Sądu stanowisko organów co do odmowy przyjęcia, iż skarżąca należy do kręgu podmiotów, do których ma zastosowanie wyrok Trybunału Konstytucyjnego poprzedzone było zatem naruszeniem przepisów postępowania mającym istotny wpływ na wynik sprawy (w części dotyczącej zaniechania prowadzenia stosownych dowodów), skutkując wadliwym zastosowaniem prawa materialnego (art. 145 § 1 pkt 1 lit. a i c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r., poz. 270, dalej P.p.s.a.).

Strona 1/14
Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od towarów i usług
Ulgi podatkowe
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej