Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Wasilewska, Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz (sprawozdawca), Sędzia NSA, Krystyna Chustecka, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 14 października 2011 r., sygn. akt III SA/Gl 2307/10 w sprawie ze skargi L. N. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 2 sierpnia 2010 r., nr ... w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminowi do wniesienia odwołania od decyzji dotyczącej podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gliwicach do ponownego rozpoznania, 2) odstępuje od zasądzenia kosztów postępowania kasacyjnego w całości.
1. Zaskarżonym wyrokiem z 14 października 2011 r., sygn. akt III SA/Gl 2307/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w sprawie ze skargi L. N. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w K. z 2 sierpnia 2010 r. nr ... w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminowi do wniesienia odwołania od decyzji w zakresie podatku od towarów i usług uchylił zaskarżone postanowienie i zasądził zwrot kosztów postępowania sądowego.
2. W uzasadnieniu Sąd ten wskazał, że postanowieniem z 2 sierpnia 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził uchybienie terminowi do wniesienia odwołania od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w C. z 27 maja 2010 r. określającej podatnikowi zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za kwiecień 2006 r., powołując się na art. 228 § 1 pkt 2 w związku z art. 149 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.).
Decyzja wymiarowa została wysłana na adres zamieszkania podatnika i doręczona domownikowi - jego teściowej Z. P. 2 czerwca 2010 r. Czternastodniowy termin do złożenia odwołania upłynął zatem w środę 16 czerwca 2010 r. Odwołanie datowane na dzień 15 czerwca 2010 r. zostało zaś nadane w urzędzie pocztowym 17 czerwca 2010 r., a więc z uchybieniem terminu do jego wniesienia. 29 czerwca 2010 r. podatnik złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania. Postanowieniem z 30 lipca 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej odmówił przywrócenia terminu do wniesienia odwołania, a w konsekwencji postanowieniem z 2 sierpnia 2010 r. stwierdził uchybienie terminowi do wniesienia odwołania.
3. W skardze na postanowienie organu odwoławczego podatnik zarzucił mu naruszenie art. 228 § 1 pkt 2 w zw. z art. 149 Ordynacji podatkowej poprzez niewskazanie, by na zwrotnym poświadczeniu odbioru decyzji była adnotacja, że odbiorca przesyłki podjął się jej oddania adresatowi, co jest warunkiem uznania jej za doręczoną w trybie art. 149 Ordynacji podatkowej.
4. W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Skarbowej wniósł o jej oddalenie.
5. Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał, że skarga jest zasadna.
Sąd ten wskazał, że nieprawomocnym wyrokiem z 11 października 2011 r., sygn. akt III SA/Gl 2260/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach uchylił postanowienie o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania w tej sprawie. Skoro zatem w obrocie prawnym brak jest ostatecznego postanowienia odmawiającego przywrócenia terminu do wniesienia odwołania, to zaskarżone postanowienie stwierdzające uchybienie terminowi do wniesienia odwołania WSA uznał za przedwczesne.
W ocenie Sądu pierwszej instancji nie był zasadny zarzut naruszenia art. 149 Ordynacji podatkowej z uwagi na brak zobowiązania się przez domownika do oddania pisma adresatowi, ponieważ z akt administracyjnych wynika, że zostały spełnione wszystkie przesłanki wskazane w tym przepisie.