Granice orzekania wyznaczone są w rozumieniu przepisu art. 134 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ tylko i wyłącznie granicami sprawy rozpatrywanej przez Sąd, czyli ogółem elementów stosunku administracyjno-prawnego będącego przedmiotem zaskarżonej decyzji.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA: Stanisław Bogucki (sprawozdawca) Sędziowie NSA: Juliusz Antosik Krystyna Chustecka Protokolant: Krzysztof Kołtan po rozpoznaniu w dniu 20 lipca 2005 r. na rozprawie w Wydziale I Izby Finansowej skargi kasacyjnej "P." spółki z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 października 2004 r. sygn. akt III SA 2931/03 w sprawie ze skargi "P." spółki z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia 15 września 2003 r. (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę kasacyjną.
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 22 października 2004 r., III SA 2931/03, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę "P." spółki z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia 15 września 2003 r., (...), utrzymującą w mocy - po rozpatrzeniu wniosku o ponowne rozpoznanie sprawy - swoją decyzję z dnia 2 czerwca 2003 r., (...), wydaną w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług, kwoty różnicy w tym podatku oraz dodatkowego zobowiązania w tym podatku za październik i grudzień 2000 r.
Uzasadniając rozstrzygnięcie, Wojewódzki Sąd Administracyjny podał, że podziela w pełni stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji, która zawiera pełne uzasadnienie faktyczne i prawne, odnoszące się do całego występującego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności do istoty transakcji gospodarczych zawieranych przez skarżącą spółkę z jej kontrahentami. Sąd zwrócił uwagę, że sprzedaż towarów dokonana w dniu 27 listopada 2000 r. dla spółki z o.o. "T." na terenie składu celnego nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tylko czynności wymienione enumeratywnie w art. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm., cyt. dalej w skrócie "ustawa z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług"/ i tylko do tych czynności mają zastosowanie jej przepisy, zaś przez pojęcie terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 2 ust. 1 ww. ustawy rozumieć należy polski obszar celny, a więc obszar nie tylko wyznaczony granicą państwową, lecz i granicą celną w rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne. Jeżeli sprzedaż nie podlegała podatkowi od towarów i usług, to tym samym świadczenie usług z zakresu promocji i marketingu towarów oraz negocjowania umów z klientami jest związana ze sprzedażą niepodlegającą opodatkowaniu, a zatem nie przysługiwało spółce "P." prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury dokumentującej zakup spornych usług.
Wojewódzki Sąd Administracyjny podzielił pogląd organów podatkowych, że skoro w wyniku działań spółki z o.o. "J.", umowa kredytu refinansującego wykorzystanego na budowę kompleksu Park 1 została podpisana przez spółkę z o.o. "P.-1", to kredyt ten nie został udzielony spółce z o.o. "P.". Usługa doradztwa finansowego - polegająca na wykonaniu prac związanych z uzyskaniem kredytu, pomimo tego, że realizowana na zlecenie spółki z o.o. "P." - została wykonana bowiem na rzecz spółki z o.o. "P.-1" i wobec tego nie była kosztem uzyskania przychodu spółki "P.", a zatem - na podstawie art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług - nie przysługiwało Jej prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Zdaniem Sądu, fakt powiązań finansowych i sposobu działania skarżącej poprzez tworzone struktury organizacyjne jest bez znaczenia - jeżeli chodzi o opodatkowanie podatkiem od towarów i usług.