Skarga kasacyjna na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od czerwca do grudnia 2009 r.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Izabela Najda - Ossowska, Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia NSA Krzysztof Wujek (sprawozdawca), Protokolant Eliza Kusy, po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej T. Sp. z o. o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 października 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 4007/14 w sprawie ze skargi T. Sp. z o. o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 29 października 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od czerwca do grudnia 2009 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od T. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. kwotę 3.600 (słownie: trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/6

Wyrokiem z 7 października 2015 r., wydanym w sprawie o sygn. akt III SA/Wa 4007/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Spółki z o.o. T. z siedzibą w W. (skarżąca lub Spółka) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. (organ lub Dyrektor) z 7 października 2015 r, określającą zobowiązania Spółki w podatku od towarów i usług za kolejne miesiące od czerwca do grudnia 2009 r.

Jak wynika z uzasadnienia wyroku Dyrektor określił zobowiązania Spółki odmiennie niż wynika to z jej deklaracji, ponieważ ustalił, że Spółka bezpodstawnie odliczyła podatek naliczony z faktur otrzymanych od firmy A. B., prowadzącego działalność pod firmą A. oraz Spółki z o.o. T. Inwestycje z siedzibą w W.. Zdaniem organu faktury te dotyczą czynności, które w całości lub części nie zostały wykonane. Ponadto w grudniu 2009 r. Spółka nie ujęła w rejestrze sprzedaży dostaw faktury z 4 grudnia 2009 r. nr [...] i w ten sposób zaniżyła kwotę podatku należnego.

Ponieważ na etapie postępowania kasacyjnego sporne pozostało jedynie prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymanych od A., pozostałe kwestie nie będą kontynuowane w tym uzasadnieniu.

W tym natomiast zakresie ustalenia organu były następujące.

29 maja 2009 r. Spółka zawarła z generalnym wykonawcą prac przy budowie Mostu Północnego w Warszawie (kontrahent) umowę na roboty ziemne: zdjęcie i usunięcie warstwy humusu z darniną, około 30.500 m3, zdjęcie i usunięcie warstwy humusu z darniną ze składowaniem na placu budowy, około 5000 m3, wywóz gruntu na odkład, około 1600 kursów, dowóz zdatnego gruntu z wykonaniem nasypów z zagęszczeniem, około 50.000 m3, plantowanie skarp nasypów powstałych wskutek przyjęcia ms ziemnych z urobków. 4 czerwca 2009 r. Spółka zleciła wykonanie części tych prac A., i tu pierwsza uwaga organu. - umowa z A. objęła część prac już wykonanych przez skarżącą i sprzedanych kontrahentowi za fakturą z 4 czerwca 2009 r. nr [...]. Ponadto, A. nie wykonała zleconych jej prac samodzielnie, a zleciła je podwykonawcy J. M. PPHU B. z L., który z kolei zlecił je spółce z o.o. P. z W. oraz spółce z o.o. R.A.G. z W.. Organ ustalił następnie że firmy G. i P. i B. nie prowadziły realnej działalności, nie miały możliwości wykonania tych prac, co świadczy o fikcyjnym obrocie między nimi, a A.. Sama spółka A. również nie posiadała realnych możliwości wykonania tych prac. Dalsze ustalenia świadczą o tym, że skarżąca samodzielnie wykonała prace zlecone jej przez kontrahenta. Osoby nadzorujące prace ze strony kontrahenta stwierdziły, że na placu budowy nie było pracowników ani sprzętu innych firm, jak tylko skarżącej, umowa przewidywała dla skarżącej obowiązek uzyskania zgody na posłużenie się podwykonawcami. Zdaniem organu, faktury wystawione przez A. w całości dotyczą czynności, które nie zostały wykonane.

Organ stwierdził jednocześnie, że skarżąca nie dochowała należytej staranność w doborze kontrahenta, ponieważ zdawała sobie sprawę z tego, że A. nie była w stanie wykonać zleconych jej prac i w żaden sposób nie zweryfikowała jej podwykonawców. Wszystko to daje podstawy do przyjęcia, że skarżąca uczestniczyła w procederze przyjmowania do rozliczeń pustych faktur, co czyni zbędnym badanie jej dobrej wiary.

Strona 1/6
Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej