Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka - Medek, Sędzia NSA Barbara Wasilewska, Sędzia NSA Ryszard Pęk (sprawozdawca), Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 30 marca 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 18 listopada 2009 r. sygn. akt I SA/Lu 412/09 w sprawie ze skargi T. R. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 25 marca 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Ministra Finansów na rzecz T. R. kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.
Przedmiotem skargi kasacyjnej jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 18 listopada 2009 r. (sygn. akt I SA/Lu 412/09) w sprawie ze skargi T. R. (dalej: skarżąca) na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 25 marca 2009r. (nr ...) w przedmiocie podatku od towarów i usług.
W uzasadnieniu powyższego wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny przedstawił następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.
Skarżąca złożyła w dniu 18 grudnia 2008 r. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji dotyczącej podatku od towarów i usług.
We wniosku - po przedstawieniu stanu faktycznego - zadała pytanie "czy pośrednictwo w obrocie nieruchomościami ze względu na prowizyjny system wynagradzania podlega art. 4 pkt 17a lit. a ustawy VAT z 1993 r., aktualnie art. 2 pkt 25 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm., dalej: ustawa VAT z 2004 r.), jak twierdziła skarżąca, czy art. 4 pkt 17a lit. c ustawy VAT z 1993 r., aktualnie art. 2 pkt 25 lit. b ustawy VAT z 2004 r., jak twierdził Pierwszy Urząd Skarbowy w L. ".
W treści formularza wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej zawarte było oświadczenie, w którym skarżąca podała, że zapoznała się z treścią art. 233 § 1 Kodeksu karnego o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania i że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej. To oświadczenie zostało opatrzone czytelnym podpisem skarżącej.
Minister Finansów, wydał interpretację indywidualną w dniu 25 marca 2009 r., która została doręczona skarżącej w dniu 30 marca 2009 r.
W wydanej interpretacji Minister Finansów uznał stanowisko skarżącej za nieprawidłowe. W uzasadnieniu podkreślił, że w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym skarżąca, na podstawie ustawy o gospodarce nieruchomościami, świadczy usługi pośrednictwa w obrocie nieruchomościami, za które otrzymuje przyjęte w regionie stawki prowizyjne. Wskazał, że umowa pośrednictwa w obrocie nieruchomościami jest umową o podobnym charakterze do umowy zlecenia i stwierdził, że są spełnione przesłanki, od zaistnienia których ustawodawca uzależnił uznanie skarżącej za małego podatnika w rozumieniu art. 4 pkt 17a Iit. c ustawy VAT z 1993 r. i art. 2 pkt 25 lit. b ustawy VAT z 2004 r.
W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, Minister Finansów stwierdził brak podstaw do zmiany indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. W uzasadnieniu odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa powtórzył argumentację przedstawioną w interpretacji indywidualnej.