Skarga kasacyjna od wyroku NSA w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Katowicach w sprawie ze skargi Krzysztofa K., Urszuli K., Sławomira F. wspólników Spółki Jawnej N., w przedmiocie określenia wysokości podatku od towarów i usług oraz ustalenia dodatkowego zobowiązania w tym podatku
Tezy

Wejście w życie od 1 stycznia 2001 r. ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej /Dz.U. nr 101 poz. 1178/ nie spowodowało zmiany w prawie podatkowym. Na gruncie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50/ nadal podatnikiem pozostała spółka jawna, a nie jej wspólnicy, a zatem do tego podatnika kierowane są decyzje organów podatkowych, w tym decyzje o dodatkowym zobowiązaniu podatkowym.

Za dopuszczenie do powstania nierzetelności w dokumentacji podatkowej odpowiada sama spółka jawna jako podatnik tego podatku i z tego względu może być na nią nałożone dodatkowe zobowiązanie podatkowe określone w art. 27 ust. 5 i 6 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 14 września 2005 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w K. od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Katowicach z dnia 16 grudnia 2003 r., I SA/Ka 2736/02, w sprawie ze skargi Krzysztofa K., Urszuli K., Sławomira F. wspólników Spółki Jawnej N., z dnia 30 września 2002 r. w przedmiocie określenia wysokości podatku od towarów i usług oraz ustalenia dodatkowego zobowiązania w tym podatku - uchyla zaskarżony wyrok w punkcie 1 i 2 i oddala skargę w części dotyczącej dodatkowego zobowiązania podatkowego, (...).

Uzasadnienie strona 1/5

Dnia 8 lipca 2002 r. Urząd Skarbowy w B. decyzją określił spółce jawnej "N." w B. /Krzysztof K., Urszula K., Sławomir F./ kwotę zwrotu różnicy podatku od towarów i usług za maj 2001 r. na rachunek bankowy w wysokości 6 zł, kwotę różnicy podatku do przeniesienia na następny miesiąc w wysokości 25.257 zł, kwotę zaległości w wysokości 2.200 zł, odsetki za zwłokę od powyższej zaległości na dzień wydania decyzji w wysokości 673,20 zł i ustalił dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości 660 zł odpowiadające 30 procent kwoty zawyżenia, podlegającej wpłacie w terminie 14 dni od daty doręczenia decyzji.

Podstawą powyższego rozstrzygnięcia był następujący stan faktyczny. W wyniku kontroli przeprowadzonej w Spółce "N." przez pracowników Urzędu Skarbowego w B. w zakresie prawidłowości rozliczenia podatku od towarów i usług za maj 2001 r. ustalono, że w poz. 3 rejestru zaliczek na sprzedaż lokali mieszkaniowych ujęto fakturę VAT z dnia 14 maja 2001 r. wystawioną dla Jolanty W. na wartość netto 10.000 zł, podatek VAT "0" procent. Faktura dotyczyła częściowej wpłaty na poczet sprzedaży lokalu mieszkalnego /8,31 procent wstępnie uzgodnionej według umowy przedwstępnej z dnia 14 maja 2001 r. ceny/. Ujętą w powyższej fakturze kwotę Spółka rozliczyła w deklaracji VAT-7 za maj 2001 r. według stawki "0" procent przewidzianej w par. 63 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, wykazując tym samym kwotę do zwrotu na rachunek bankowy w wysokości 2.206 zł oraz kwotę do przeniesienia na miesiąc następny w wysokości 21.957 zł.

Od powyższej decyzji spółka złożyła do Izby Skarbowej w K. odwołanie, w którym zarzuciła organowi pierwszej instancji naruszenie przepisów prawa materialnego, a zwłaszcza art. 6 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, w brzmieniu obowiązującym w roku 2001 oraz niezbadanie stanu faktycznego sprawy.

Decyzją z dnia 30 września 2002 r. Izba Skarbowa w K. utrzymała w mocy zaskarżoną decyzję organu podatkowego pierwszej instancji.

Powyższą decyzję organu podatkowego wspólnicy Spółki "N." zaskarżyli do Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Katowicach, zarzucając jej naruszenie przepisów prawa materialnego, a zwłaszcza art. 6 ust. 8 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, w brzmieniu obowiązującym w 2001 r., poprzez nieuwzględnienie szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego określonego w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym w zakresie zainkasowanych zaliczek gotówkowych od przyszłych nabywców na poczet budowanych mieszkań przez developera.

Strona 1/5