Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Krzysztof Stanik Sędziowie Sędzia NSA Sylwester Marciniak (spr.) Sędzia NSA Jan Zając Protokolant Karolina Szulc po rozpoznaniu w dniu 11 marca 2008 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 22 sierpnia 2006 r., sygn. akt I SA/Bd 328/06 w sprawie ze skargi R. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 24 lutego 2006 r., [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od czerwca do sierpnia 2004 r., za październik 2004 r. oraz za poszczególne miesiące od grudnia 2004 r. do lutego 2005 r. 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od R. K. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w B. kwotę 1200 (tysiąc dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 22 sierpnia 2006 r., sygn. akt I SA/Bd 328/06, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę R. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 24 lutego 2006 r., nr [...], w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od czerwca do sierpnia 2004 r., za październik 2004 r. oraz za poszczególne miesiące od grudnia 2004 r. do lutego 2005 r.
2. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd I instancji wskazał, iż decyzją z dnia 24 lutego 2006 r. Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję organu I instancji określającą stronie zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiące: czerwiec, lipiec, sierpień, październik, grudzień 2004 r. i styczeń 2005r., w łącznej wysokości 5.236 zł oraz ustalił dodatkowe zobowiązanie podatkowe za te miesiące w łącznej wysokości 1.571,05 zł.
W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, iż na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego w postaci wniosków VAT-24 o wydanie zaświadczenia potwierdzającego brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług z tytułu przywozu z innego państwa członkowskiego środka transportu oraz innych materiałów udostępnionych przez stronę ustalono, że podatnik dokonał zakupu, a potem odsprzedaży siedmiu pojazdów samochodowych. Jedynie dwa pojazdy zostały zarejestrowane przed ich pierwszą sprzedażą w kraju. W ocenie organów charakter prowadzonych działań polegających na zakupie w kraju UE samochodów osobowych, a następnie ich szybkiej odprzedaży świadczył o działalności gospodarczej w zakresie handlu pojazdami mechanicznymi, a więc o dokonaniu czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Stąd też w przypadku strony zastosowanie znajduje art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem z chwilą dokonania pierwszej sprzedaży samochodu osobowego (w warunkach działalności gospodarczej), która miała miejsce w dniu 15 czerwca 2004 r. strona stała się podatnikiem podatku od towarów i usług. Jednakże jak ustalono w trakcie kontroli podatnik nie był zarejestrowany dla celów podatku od towarów i usług, nie prowadził ewidencji dla tych celów, nie składał deklaracji podatkowych VAT-7 oraz nie obliczał i nie wpłacał należnego podatku od towarów i usług. Wobec powyższego organ podatkowy dokonał wyliczenia należnego podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży sześciu samochodów osobowych w 2004 r. Ze względu na ustalone okoliczności, tj. fakt zarejestrowania na własne nazwisko oraz długi okres użytkowania uznano, iż samochód VOLKSWAGEN Golf Cabrio został nabyty w celach prywatnych i przepisy o podatku od towarów i usług w przypadku jego odprzedaży nie mają zastosowania. Odrębnie natomiast potraktowano sprzedaż samochodu FORD ESCORT. W tym przypadku bowiem, mimo iż podatnik zarejestrował samochód na swoje nazwisko, okoliczności sprzedaży potwierdzone przez kupującego wskazują na handlowy charakter nabycia pojazdu. Organ odwoławczy wskazał, iż przeprowadzone przez organ I instancji postępowanie podatkowe wykazało bezspornie, iż okoliczności nabycia i sprzedaży samochodów osobowych takie jak osiągnięcie dochodów ze sprzedaży samochodu, zakup i sprzedaż pojazdów w swoim imieniu i na własny rachunek, powtarzalność i częstotliwość transakcji nabycia i sprzedaży samochodów, nie użytkowanie i nie rejestrowanie samochodów w ewidencji pojazdów przed ich sprzedażą w kraju, mały odstęp czasu między nabyciem a sprzedażą samochodu (od kilku do kilkunastu dni, jednak przed upływem 30 dni, po których zgodnie z przepisami o ruchu drogowym istnieje obowiązek rejestracji pojazdów sprowadzonych z państw Unii Europejskiej) dowodzą handlowego charakteru prowadzonej działalności gospodarczej.