Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka-Medek (sprawozdawca), Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia WSA del. Bożena Dziełak, , po rozpoznaniu w dniu 10 sierpnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 23 listopada 2017 r., sygn. akt I SA/Wr 762/17 w sprawie ze skargi Gminy K. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 marca 2017 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę kasacyjną.
Skarga kasacyjna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej dotyczy wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 23 listopada 2017 r., sygn. akt I SA/Wr 762/17. W orzeczeniu tym Sąd pierwszej instancji, na podstawie art. 146 § 1 w zw. z art. 145 § 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, ze zm.; obecnie: Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, ze zm.) zwanej dalej "P.p.s.a." uchylił - w części w jakiej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał stanowisko Gminy K. za nieprawidłowe - zaskarżoną przez Gminę K., interpretację indywidualną tego organu z 15 marca 2017 r., wydaną w przedmiocie podatku od towarów i usług.
Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że we wniosku o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego Gmina wskazała, iż jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wykonuje przy tym zadania własne określone w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 1990 r. Nr 16, poz. 95, ze zm.; obecnie: Dz. U. z 2020 r., poz. 713, ze zm.), zwanej dalej "ustawą o samorządzie gminnym" lub "u.s.g.", w tym w sprawach dotyczących pomocy społecznej. W wyżej wymienionym zakresie działa m.in. w oparciu o ustawę z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2016 r. poz. 930, ze zm.: obecnie: Dz. U. z 2019 r., poz. 1507 ze zm.), zwaną dalej "ustawą o pomocy społecznej" lub "u.p.s." oraz ustawę z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. z 2011 r. Nr 149, poz. 887, ze zm.; obecnie: Dz.U. z 2020 r., poz. 921 ze zm.). Działalność w zakresie pomocy społecznej realizowana jest przez Wnioskodawcę za pomocą Ośrodka Pomocy Społecznej (dalej również jako "Ośrodek"). W ramach działalności Ośrodka, w określonych przypadkach pobierane są opłaty z tytułu świadczenia usług opiekuńczych oraz umieszczania osób potrzebujących w domu pomocy społecznej. Dom pomocy społecznej nie funkcjonuje w ramach Ośrodka, a Ośrodek jest pośrednikiem pomiędzy domem pomocy społecznej a ostatecznym odbiorcą tej usługi. Zarówno realizacja usług opiekuńczych, jak i umieszczanie w domu pomocy społecznej następuje w drodze decyzji administracyjnej. Nie są zawierane żadne umowy cywilnoprawne pomiędzy Ośrodkiem a korzystającymi. Dodatkowo w ramach działalności Ośrodka uzyskiwane są również inne środki związane z funkcjonowaniem funduszu alimentacyjnego oraz egzekwowaniem nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych i zasiłków z pomocy społecznej, od których w wybranych przypadkach pobierane są odsetki.
Na tle tak przedstawionego stanu faktycznego Gmina zwróciła się do organu interpretacyjnego o odpowiedź na pytania:
1. Czy czynności polegające na świadczeniu usług opiekuńczych oraz umieszczaniu osób potrzebujących w domu pomocy społecznej będą stanowić odpłatne usługi podlegające opodatkowaniu VAT?