Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Janusz Zubrzycki Sędziowie sędzia NSA Artur Mudrecki sędzia del. WSA Jerzy Płusa (sprawozdawca) Protokolant Krzysztof Zaleski po rozpoznaniu w dniu 27 marca 2008 r. na rozprawie w Izbie Finansowej sprawy ze skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 30 listopada 2006 r., sygn. akt I SA/Po 815/06 w sprawie ze skargi S. A. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 24 czerwca 2006 r., nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości w podatku od towarów i usług oddala skargę kasacyjną.
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 30 listopada 2006 r., sygn. akt I SA/Po 815/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 24 czerwca 2006 r. oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w K. z dnia 28 marca 2006 r. w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości w podatku od towarów i usług, w sprawie ze skargi S. A.
Przedstawiając w uzasadnieniu powyższego wyroku stan sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że w dniu 18 października 2005 r. S.A. złożył wniosek w Urzędzie Skarbowym w K. o umorzenie ciążących na nim zaległości podatkowych. Powyższy wniosek podatnik uzasadniał krytyczną sytuacją finansową rodziny, uniemożliwiającą uregulowanie zaległości podatkowych. W dniu 31 października 2005 r. poborca skarbowy Urzędu Skarbowego w K. sporządził protokół o stanie majątkowym podatnika.
Decyzją z dnia 18 listopada 2005 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w K. odmówił umorzenia zaległości z tytułu podatku od towarów i usług za grudzień 1994 r. w kwocie 14.478,10 zł wraz z odsetkami za zwłokę w wysokości 51.586,30 zł.
Od powyższej decyzji podatnik złożył odwołanie, wnosząc o uchylenie decyzji organu pierwszej instancji oraz o umorzenie ww. zaległości podatkowej. W odwołaniu podatnik powołał się na trudności finansowe, a także stan zdrowia i związaną z tym konieczność leczenia.
Dyrektor Izby Skarbowej w P. decyzją z dnia 10 lutego 2006 r. uchylił decyzję organu podatkowego pierwszej instancji w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez ten organ, albowiem prawidłowe rozstrzygnięcie sprawy wymagało uprzedniego przeprowadzenia postępowania dowodowego pod kątem określenia rzeczywistych okresów zaległości podatkowych ciążących na podatniku z tytułu podatku od towarów i usług oraz należnych od tychże zaległości odsetek za zwłokę.
W wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy decyzją z dnia 28 marca 2006 r. organ podatkowy pierwszej instancji odmówił umorzenia zaległości z tytułu podatku od towarów i usług za miesiące: styczeń, kwiecień i maj 1994 r. w łącznej kwocie 14.478,10 zł wraz z należnymi odsetkami za zwłokę w wysokości 39.759 zł (odsetki za zwłokę należne do dnia 31 grudnia 2003 r.).
Od powyższej decyzji podatnik złożył odwołanie do Dyrektora Izby Skarbowej w P. W uzasadnieniu po raz kolejny wskazał na trudną sytuację materialną i zdrowotną rodziny, która uniemożliwiała uregulowanie przedmiotowej zaległości podatkowej.
Dyrektor Izby Skarbowej w P. decyzją z dnia 24 czerwca 2006 r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia organ odwoławczy wyjaśnił, że w przedmiotowej sprawie nie można postawić organowi pierwszej instancji zarzutu wadliwego prowadzenia postępowania podatkowego, które mogłoby mieć wpływ na wynik sprawy oraz błędnej wykładni art. 67a § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej. Jak wynikało bowiem z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, organ podatkowy pierwszej instancji przeprowadził postępowanie wyjaśniające zmierzające do możliwie szczegółowego ustalenia sytuacji finansowej podatnika oraz jego zdolności płatniczych, tj. dokonał analizy protokołu o stanie majątkowym zobowiązanego, uwzględnił również jako materiał dowodowy przedłożone przez stronę dokumenty oraz dokonał analizy wszystkich argumentów strony, uzasadniających wniosek.