Skarga kasacyjna na decyzję Naczelnika Zachodniopomorskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Szczecinie w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń 2014 r.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Izabela Najda-Ossowska (sprawozdawca), Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia WSA del. Bożena Dziełak, po rozpoznaniu w dniu 30 marca 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej D.P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 2 grudnia 2020 r. sygn. akt I SA/Sz 736/20 w sprawie ze skargi D.P. na decyzję Naczelnika Zachodniopomorskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Szczecinie z dnia 31 lipca 2020 r. nr [...]. w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń 2014 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Szczecinie, 2) zasądza od Naczelnika Zachodniopomorskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Szczecinie na rzecz D.P. kwotę 7002 (słownie: siedem tysięcy dwa) złote tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Naczelnik Urzędu Celno-Skarbowego
Uzasadnienie strona 1/12

1. Wyrokiem z 2 grudnia 2020 r., sygn. akt I SA/Sz 736/20 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia

2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm., dalej: P.p.s.a.), oddalił skargę D.P. (dalej: Skarżący) na decyzję Naczelnika Zachodniopomorskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Szczecinie (dalej: Organ) z 31 lipca 2020 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń 2014 r.

2. Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd pierwszej instancji wskazał, że zaskarżoną decyzją utrzymana została w mocy decyzja I instancji określająca Skarżącemu w podatku od towarów i usług za styczeń 2014 r. zobowiązanie podatkowe w kwocie 282.705 zł. W toku kontroli celno-skarbowej organ I instancji ustalił, że Skarżący od 1 maja 1994 r. prowadzi działalność gospodarczą - rachunkowo - księgową i doradztwo podatkowe oraz roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych. W badanym okresie był czynnym i zarejestrowanym podatnikiem VAT.

3. Organ ustalił, że umową w formie aktu notarialnego z 9 marca 2004 r. Skarżący wspólnie z drugą osobą nabyli od Gminy [...], po połowie prawo wieczystego użytkowania działki gruntu położonej w S. Nabywcy, jako inwestorzy, 23 maja 2009 r. zawarli z wykonawcą umowę na wykonanie budynku wielorodzinnego z lokalami usługowymi na przedmiotowej działce. W trakcie inwestycji współwłaściciele dokonali nieformalnego podziału nieruchomości w ten sposób, że każdy z nich otrzymał do wyłącznej dyspozycji po 25 lokali mieszkalnych (mieszkania w klatce [...] A przypadły w udziale Skarżącemu, zaś w klatce [...] B - drugiemu właścicielowi). Lokale użytkowe znajdujące się w piwnicy i na parterze budynku zostały przeznaczone na wynajem (w udziale po ½) w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej. Potwierdzeniem dokonanego podziału nieruchomości między wspólnikami było spisane 28 sierpnia 2014 r. Porozumienie. W dniu 25 grudnia 2013 r. Skarżący zawarł ze swoim bratem, J.P., (dalej: Brat) przedwstępną umowę sprzedaży (w zwykłej formie pisemnej), w ramach której zobowiązał się w ciągu 5 lat dokonać zniesienia współwłasności i wyodrębnienia 25 lokali mieszkalnych dostępnych z klatki schodowej przy ul. [...] i sprzedać je Bratu w terminie 2 miesięcy od chwili uzyskania prawomocnego wyroku sądu stwierdzającego, że jest jedynym właścicielem przedmiotowych lokali mieszkalnych oraz po założeniu ksiąg wieczystych dla każdego lokalu. Ustalona cena miała być odpowiednio waloryzowana. W § 4 umowy przedwstępnej wskazano m.in., że wydanie przedmiotu umowy w posiadanie kupującemu nastąpiło w dniu podpisania umowy. Od tego dnia nabywcę obciążać miały wszelkie koszty utrzymania, eksploatacji i remontów części wspólnych budynku i urządzeń znajdujących się na terenie nieruchomości oraz obowiązek uiszczania należnych podatków i opłat, proporcjonalnie do nabycia udziałów we współwłasności. Koszty utrzymania, remontów i eksploatacji lokali ponosić miał kupujący. Z kolei, 2 stycznia 2015 r. Brat zawarł przedwstępną umowę sprzedaży z matką, B.P., z treści której wynikało, że przedmiot umowy został wydany kupującej w dniu jej podpisania i z tym dniem na kupującą przeszły wszelkie prawa i obowiązki z tym związane. Ponadto, w umowie wskazano, że okres od dnia jej podpisania do dnia przeniesienia własności, będzie traktowany jako najem i określono czynsz. Organ ustalił, że zapłata za przedmiotowy najem nastąpiła 31 grudniu 2015 r. w dwóch ratach przelanych na rachunek bankowy Brata, który za lata 2015 - 2018 składał zeznanie PIT-28, wykazując za te okresy przychody z najmu opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. W decyzji z 18 czerwca 2020 r. Naczelnik [...] stwierdził, że na podstawie przedwstępnej umowy z 25 grudnia 2013 r. pomiędzy Skarżącym a jego Bratem doszło do dostawy towarów w ramach prowadzonej przez Skarżącego działalności gospodarczej i powstał obowiązek podatkowy w VAT w styczniu 2014 roku według 8% stawki VAT.

Strona 1/12
Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Naczelnik Urzędu Celno-Skarbowego