Podjęcie decyzji o zabezpieczeniu przed wydaniem decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego albo określającej wysokość tego zobowiązania może być dokonane jedynie wówczas, gdy organ podatkowy dysponuje dowodami, że zobowiązanie może nie zostać wykonane. Jednocześnie decyzja tego rodzaju może zostać wydana wyłącznie w ramach postępowania prowadzonego zgodnie z wymogami Działu IV Ordynacji podatkowej "Postępowanie podatkowe". Wpływu na modyfikację tych zasad nie może mieć to, iż już samo postępowanie zabezpieczające po wydaniu tej decyzji prowadzone jest przez właściwe organy w trybie i przy zastosowaniu środków określonych w ustawie o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
Z tych względów nie można było zgodzić się z wykładnią art. 33 par. 1-4 Ordynacji podatkowej o braku podstaw do pełnego zastosowania przepisów postępowania podatkowego zawartych w Dziale IV Ordynacji podatkowej.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka-Medek, Sędziowie NSA Jacek Brolik, Jan Rudowski (spr), Protokolant Tomasz Grzybowski, po rozpoznaniu w dniu 17 czerwca 2005 r. na rozprawie w Wydziale I Izby Finansowej skargi kasacyjnej "H." Spółki z o.o. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 października 2004 r., sygn. akt III SA 2408/03 w sprawie ze skargi "H." Spółki z o.o. na decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia 11 sierpnia 2003 r. (...) w przedmiocie zabezpieczenia należności pieniężnych w sprawie o podatek od towarów i usług 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie; 2. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz "H." Spółki z o.o. w upadłości 430 *czterysta trzydzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego
Wyrokiem z dnia 12 października 2004 r. III SA 2408/03 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę "H." Sp. z o.o. w W. na decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia 11 sierpnia 2003 r. (...) w przedmiocie zabezpieczenia należności pieniężnych w sprawie o podatek od towarów i usług.
W uzasadnieniu wyroku powołując się na akta sprawy, wyjaśniono iż Urząd Skarbowy W.-M. na wniosek Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W., w związku z prowadzoną przez inspektorów kontroli skarbowej kontrolą w "H." Sp. z o.o. w zakresie prawidłowości obliczenia i uiszczenia podatków stanowiących dochód budżetu państwa, wydał decyzję o zabezpieczeniu na majątku Spółki wykonania zobowiązań podatkowych z tytułu podatku od towarów i usług za okres od stycznia 2002 r. do marca 2003 r. w przybliżonej kwocie 597.170,16 zł.
Od powyższej decyzji pełnomocnik "H." Sp. z o.o. złożył odwołanie do Izby Skarbowej w W. wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji. W odwołaniu zarzucił, że zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem art. 33 par. 1 i 2, art. 181 i 194 par. 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./.
Izba Skarbowa w W. utrzymując w mocy decyzję Urzędu Skarbowego podniosła, iż art. 155 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 2002 nr 110 poz. 968 ze zm./ zezwala na dokonania zabezpieczenia przed ustaleniem kwoty pieniężnej, jeżeli brak zabezpieczenia mógłby utrudnić lub udaremnić skuteczne prowadzenie egzekucji, a przepisy szczególne zezwalają na zabezpieczenie. Takim przepisem szczególnym jest art. 33 ustawy Ordynacja podatkowa.
Ponadto odwołując się do treści art. 33 Ordynacji podatkowej wyjaśniono, że w sprawie wystąpiły przesłanki określone w tym przepisie. W ustalonym stanie faktycznym w ocenie organu odwoławczego tymi przesłankami były dowody zebrane w postępowaniu kontrolnym.
W ocenie Izby Skarbowej zebrany w sprawie materiał dowodowy uzasadniał wydanie decyzji, opartej o treść przepisu art. 33 par. 2 Ordynacji podatkowej skierowanej do "H." Sp. z o.o. Uzasadniały to dowody zebrane w postępowaniu kontrolnym, z których wynikało, że Spółki figurujące w dokumentacji finansowej jako dostawcy "H." Sp. z o.o. były zakładane w celu dokumentowania fikcyjnych transakcji. Firmy te nigdy nie dysponowały towarem nabywanym przez "H." Sp. z o.o. a ich działalność ograniczała się jedynie do wystawiania faktur. W toku kontroli ustalono, że Spółka zaewidencjonowała fikcyjne faktury w okresie od stycznia 2002 r. do marca 2003 r. na łączną kwot netto 2.178.437,80 zł i obniżyła należny podatek od towarów i usług o kwotę podatku do towarów i usług naliczonego wynikającego z tych faktur w łącznej kwocie 480.818.60 zł.
Wysokość przewidywanego zobowiązania podatkowego, fakt nieposiadania przez Spółkę majątku nieruchomego oraz wartość majątku ruchomego niewystarczająca na pokrycie zaległości podatkowych powodowały, iż zasadnie zdaniem Izby Skarbowej przyjęto, że zachodzi uzasadniona obawa, iż zobowiązanie może nie zostać wykonane.