Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Hieronim Sęk, Sędzia NSA Danuta Oleś (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Bogusław Wolas, Protokolant Marta Sokołowska-Juras, po rozpoznaniu w dniu 30 sierpnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej W.K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 17 czerwca 2014 r. sygn. akt I SA/Po 377/14 w sprawie ze skargi W.K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 12 grudnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od września 2006 r. do maja 2007 r., lipiec, październik i listopad 2007 r. od stycznia do czerwca, sierpień, wrzesień, listopad i grudzień 2008 r. oraz od stycznia do kwietnia 2009 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od W.K. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w P. kwotę 3.600 (słownie: trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Zaskarżonym wyrokiem z 17 czerwca 2014 r., sygn. akt I SA/Po 377/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, oddalił skargę W.K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z 12 grudnia 2011 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od września 2006 r. do maja 2007 r., lipiec, październik i listopad 2007 r. od stycznia do czerwca, sierpień, wrzesień, listopad i grudzień 2008 r. oraz od stycznia do kwietnia 2009 r.
W uzasadnieniu orzeczenia Sąd pierwszej instancji podniósł, że Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w P. decyzją z 15 kwietnia 2011 r., określił W.K. (dalej: "skarżący") zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiące od września 2006 r. do maja 2007 r., za lipiec, październik i listopad 2007 r., od stycznia do czerwca 2008 r., za sierpień, wrzesień, listopad 2008 r. od stycznia do kwietnia 2009 r. oraz nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc za grudzień 2008 r.
W motywach rozstrzygnięcia wskazano, że przeprowadzone względem podatnika postępowanie kontrolne wykazało nieprawidłowości w zakresie rozliczenia podatku VAT, które wynikały z odliczenia podatku naliczonego w łącznej wysokości 177.449,64 zł z 29 faktur wystawionych przez Firmę Usługowo-Handlową E., z tytułu nabycia laminatów oraz różnych rodzajów papierów, które zdaniem organu, nie odzwierciedlały rzeczywistych transakcji gospodarczych. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej ujawnił ponadto fakturę VAT nr [...] z 23 lutego 2007 r., dotyczącą zakupu lakieru, która nie została ujęta przez stronę w rozliczeniu podatku naliczonego za luty 2007 r., ani w następnym okresie rozliczeniowym. W związku z powyższym podatek wynikający z tej faktury został uwzględniony przy określeniu skarżącemu zobowiązania podatkowego za luty 2007 r. W oparciu o zgromadzony materiał dowodowy organ pierwszej instancji ustalił, że J.R. z dniem 13 kwietnia 2004 r. został wykreślony z rejestru podatników podatku od towarów i usług, z powodu zaprzestania składania deklaracji VAT-7.
W uzasadnieniu wyroku podkreślono, że skarżący został przesłuchany w charakterze świadka w dniu 13 kwietnia 2010 r. w Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Delegatura w L.. Następnie w dniu 23 sierpnia 2010 r. skarżący został przesłuchany w Urzędzie Kontroli Skarbowej w P., Oddział w K.. Zaznaczono, że w Urzędzie Kontroli Skarbowej w P., Oddział w K., w dniu 28 lipca 2010 r., przesłuchany został J.R., który to w charakterze podejrzanego, został również przesłuchany w Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Delegatura w L. w dniu 11 października 2010 r.
W związku z powyższym organ pierwszej instancji uznał zeznania składane przez W. K. za niewiarygodne ze względu na występujące w nich znaczne rozbieżności oraz wyniki, dokonanego przez prowadzących postępowanie, rozliczenia zużycia materiałów w produkcji w firmie podatnika za okres od 2005 r. do 2009 r. Za wiarygodne uznano natomiast wyjaśnienia złożone przez J.R. w dniu 11 października 2010 r., z których treści wynikało, że działalność firmy E. polegała jedynie na wystawianiu pustych faktur nieodzwierciedlających rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. Ponadto organ kontroli skarbowej, opierając się na spisach z natury na koniec 2005 r., 2006 r., 2007 r., 2008 r. i 2009 r., fakturach nabycia i sprzedaży oraz informacjach uzyskanych od podatnika, dokonał uproszczonego rozliczenia materiału wydanego do produkcji. W wyniku powyższego organ stwierdził, że w badanym okresie w firmie W. K. wydano do produkcji więcej papieru drukowego niż wynikało to z rozmiaru sprzedaży ustalonego na podstawie przedłożonych faktur.