Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia NSA Ryszard Pęk (sprawozdawca), Sędzia del. WSA Maja Chodacka, Protokolant Marek Wojtasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 30 września 2020 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 16 września 2019 r. sygn. akt I SA/Gl 524/19 w sprawie ze skargi A. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 14 grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej w sprawie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A. K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. kwotę 480 (słownie: czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
1. Wyrok sądu I instancji.
1.1. Wyrokiem z 16 września 2019 r., sygn. akt I SA/Gl 524/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę A. K. (dalej skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z 14 grudnia 2015 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w K. z 2 maja 2014 r. orzekającej o solidarnej odpowiedzialności skarżącego, jako członka zarządu "E." sp. z o.o. (dalej spółka) wraz ze spółką za jej zaległości podatkowe wraz z odsetkami.
2. Przedstawiony przez Sąd I instancji przebieg postępowania podatkowego.
2.1. Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w K. (dalej organ pierwszej instancji), ostateczną decyzją z 2 maja 2014 r. orzekł o solidarnej odpowiedzialności skarżącego, jako członka zarządu spółki wraz ze spółką za jej zaległości podatkowe wraz z odsetkami. Decyzja powyższa została doręczona skarżącemu w trybie art. 150 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm., dalej "Ordynacja podatkowa") i stała się ostateczna, gdyż nie zostało od niej wniesione odwołanie.
2.2. W piśmie z 20 marca 2015 r. skarżący wystąpił o stwierdzenie nieważności decyzji ostatecznej z 2 maja 2014 r. wskazując na przesłanki z art. 247 § 1 pkt 1, 2, 3 i 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm., dalej "Ordynacja podatkowa").
2.3. Dyrektor Izby Skarbowej w K. (dalej także organ odwoławczy), decyzją z 26 sierpnia 2015 r. odmówił stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej organu pierwszej instancji.
Po złożeniu przez skarżącego odwołania, decyzją z 14 grudnia 2015 r. organ odwoławczy utrzymał w mocy swoją decyzję z 26 sierpnia 2015 r. W uzasadnieniu wskazał, że w rozpoznawanej sprawie nie zachodzą przesłanki przewidziane w art. 247 § 1 Ordynacji podatkowej stanowiące podstawę do stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji organu pierwszej instancji.
3. Skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach.
3.1. Skarżący we wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skardze zarzucił naruszenie:
3.2. art. 247 § 1 pkt 1 w związku z art. 17 § 1 i art. 17a Ordynacji podatkowej oraz art. 3 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r., poz. 1054 ze zm., dalej "ustawa o VAT), przez utrzymanie w mocy decyzji odmawiającej stwierdzenia nieważności decyzji, którą wydał organ podatkowy niewłaściwy miejscowo w sprawie orzeczenia o odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej za - jak to ujęto - długi podatkowe spółki;
3.3. art. 247 § 1 pkt 2 w związku z art. 107 § 1, art. 108 § 2 pkt 2 lit. d oraz art.116 § 1 pkt 1 lit. a i pkt 2 Ordynacji podatkowej w związku z art 10, art. 11, art. 21 i art. 25 ustawy z dnia 28 lutego 2008 r. Prawo upadłościowe i naprawcze (t.j. Dz.U. z 2009 r., nr 175, poz.1361 ze zm.). Zdaniem skarżącego decyzje wydano bez podstaw prawnych zawartych we wspomnianych przepisach, tj. warunku uprzedniego wydania decyzji określającej wysokość należnych odsetek od zaległości podatkowych, wykazania bezskuteczności egzekucji z majątku spółki i zaistnienia podstaw do zgłoszenia przez skarżącego wniosku o upadłość tego podmiotu,