Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka - Medek (spr.), Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Sędzia NSA Zbigniew Łoboda, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 22 lutego 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 maja 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 2689/15 w sprawie ze skargi A. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia 2010 r. do czerwca 2011 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A. K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie kwotę 12500 (dwanaście tysięcy pięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Przedmiotem skargi kasacyjnej A. K. (dalej: "skarżący") jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 25 maja 2017 r., III SA/Wa 2689/15. W orzeczeniu tym Sąd pierwszej instancji, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.), powoływanej dalej jako: "P.p.s.a.", oddalił skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 22 lipca 2015 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia 2010 r. do czerwca 2011 r. (pełny tekst uzasadnienia orzeczenia dostępny jest w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych, http://orzeczenia.nsa.gov.pl/, dalej: "CBOSA").
Sąd przedstawiając stan faktyczny sprawy podał, że Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w L. przeprowadził u skarżącego prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą C. A. K. postępowanie kontrolne w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia 2010 r. do czerwca 2011 r. W toku postępowania kontrolnego ustalono, że skarżący w latach 2010-2011 r. uczestniczył w zakrojonym na szeroką skalę procederze wystawiania faktur VAT nieodzwierciedlających rzeczywistych operacji gospodarczych. Wystawione faktury VAT posłużyły innym podmiotom gospodarczym do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Skarżący nie podejmował w tym zakresie czynności samodzielnie (nie był aktywną stroną kwestionowanych transakcji, nie miał realnego wpływu na wykonywane czynności oraz nie ponosił ryzyka finansowego w związku z podejmowanymi decyzjami). Celem działania skarżącego było jedynie upozorowanie krajowego obrotu towarami pochodzącymi z rynku wewnątrzwspólnotowego.
W związku z powyższymi ustaleniami Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w L., decyzją z 30 września 2013 r., określił skarżącemu wysokość zobowiązań podatkowych w podatku od towarów i usług za okresy od stycznia 2010 r. do czerwca 2011 r. oraz wysokość podatku do zapłaty z tytułu wystawienia faktur VAT w okresach od maja do grudnia 2010 r. oraz od lutego do kwietnia 2011 r.
Strona wniosła odwołanie od powyższej decyzji do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, który po jego rozpatrzeniu, decyzją z 5 maja 2014 r., uchylił zaskarżoną decyzję organu kontroli i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia.
W wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy, Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w L., decyzją z 31 marca 2015 r., określił skarżącemu wysokość zobowiązań podatkowych w podatku od towarów i usług za okresy od stycznia 2010 r. do kwietnia 2011 r., wysokość nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za styczeń, kwiecień, lipiec, listopad i grudzień 2010 r., marzec - czerwiec 2011 r. oraz wysokość kwot podatku, o którym mowa w art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.); powoływanej dalej jako: "u.p.t.u."), za okresy od maja 2010 r. do kwietnia 2011 r.