Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz (sprawozdawca), Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Sędzia WSA del. Ewa Rojek, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 6 września 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej PW P. spółki z o.o. w N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 15 lipca 2015 r. sygn. akt I SAB/Op 2/15 w sprawie ze skargi PW P. spółki z o.o. w N. na przewlekłość postępowania kontrolnego prowadzonego przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w O. (obecnie Naczelnika [...] Urzędu Celno - Skarbowego w O.) w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres od stycznia do kwietnia 2014 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od PW P. spółki z o.o. w N. na rzecz Naczelnika [...] Urzędu Celno - Skarbowego w O. kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
1. Wyrokiem z 15 lipca 2015 r., sygn. akt I SAB/Op 2/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu oddalił skargę PW P. Spółki z o.o. w N. (zwanej dalej: "Spółką" lub "stroną skarżącą") na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w O. w zakresie kontroli rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług za okres od stycznia do kwietnia 2014 r.
2. Z uzasadnienia powyższego wyroku wynikało, że postanowieniem 18 czerwca 2014 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w O. wszczął wobec skarżącej postępowanie kontrolne w zakresie wskazanym wyżej.
3. 15 maja 2015 r. Spółka wniosła skargę na przewlekłe prowadzenie tego postępowania. W skardze podniesiono, że prowadzone przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej postępowanie kontrolne trwa już prawie 11 miesięcy, mimo że sam zakres tego postępowania obejmuje zaledwie cztery miesiące rozliczeń w podatku od towarów i usług. Zarzucono, że przedłużanie terminów zakończenia sprawy przez organ było nieuzasadnione i niedostatecznie umotywowane, a zawarte w postanowieniach o przedłużeniu przesłanki są zbyt lakoniczne, bez jakiegokolwiek ich skonkretyzowania. Jednocześnie wskazano, że na wstępnym etapie postępowania zastój w działaniach organu nie wynikał wyłącznie z braku dostępu do dokumentów, jak tłumaczył organ, lecz był skutkiem braku odpowiedniego przygotowania do wszczęcia postępowania kontrolnego, naruszania zasadniczych praw skarżącej już po jego wszczęciu oraz wynikał z wadliwej organizacji pracy w toku postępowania. Pełnomocnik Spółki podniósł przy tym zarzuty dotyczące: trybu wszczęcia postępowania, braku wyjaśnienia przesłanek odstąpienia od zawiadomienia o zamiarze wszczęcia postępowania, braku podstaw prawnych żądania wydania dokumentacji podatkowej, pomijania przy doręczaniu pism ustanowionego pełnomocnika, niedotrzymania uzgodnień co do trybu przekazywania dokumentów w toku kontroli.
W ocenie pełnomocnika, potwierdzeniem braków na etapie planowania i przygotowania postępowania kontrolnego jest okoliczność zaniechania ustaleń w związku z równolegle prowadzoną kontrolą w zbliżonym zakresie przez Urząd Skarbowy w N., podczas gdy było wiadome, że tam mogą znajdować się dokumenty źródłowe Spółki. Ponadto zarzucono, że wezwanie organu o dostarczenie dokumentacji w formie elektronicznej miało miejsce dopiero w styczniu 2015 r., co jest dla strony niezrozumiałe. Końcowo skarżąca stwierdziła, że Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w O. nie dbał o należyte planowanie czynności przed i w toku postępowania, o należytą koncentrację materiału dowodowego, a z regulacji zawartej w art. 140 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.; dalej "O.p.") uczynił instrument dla prowadzenia postępowania w sposób nieograniczony w czasie, zmierzający do obejścia art. 139 § 1 O.p. Ponadto, nawiązując do postanowienia Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej uznającego ponaglenie Spółki za nieuzasadnione, pełnomocnik wskazał, że organ ten oparł się w zasadzie wyłącznie na wyjaśnieniach Dyrektora UKS, które nie były zgodne z rzeczywistością.