Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka-Medek, Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Alojzy Skrodzki, Protokolant Marta Sokołowska-Juras, po rozpoznaniu w dniu 6 listopada 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej I. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 3 kwietnia 2013 r. sygn. akt I SA/Po 761/12 w sprawie ze skargi I. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 25 czerwca 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2007 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od I. K. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w P. kwotę 900 (słownie: dziewięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
1. Zaskarżonym wyrokiem z 3 kwietnia 2013 r., sygn. akt I SA/Po 761/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę I. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z 25 czerwca 2012 r., w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2007 r.
2. Uzasadniając wyrok, WSA wskazał, iż decyzją z 1 grudnia 2011 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego P. określił podatniczce zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2007 r. Organ pierwszej instancji stwierdził, że podatniczka zaewidencjonowała w rejestrach zakupu we wskazanym wyżej okresie faktury pochodzące od Spółki z o.o. "W." z siedzibą w P. dokumentujące zakup oleju napędowego. Ponadto w lipcu, sierpniu, listopadzie i grudniu 2007 r., skarżąca obniżyła podatek należny o podatek naliczony z faktur pochodzących od A. sp. z o.o. z siedzibą w P. Transakcje udokumentowane tymi fakturami VAT faktycznie nie miały miejsca, gdyż Spółki te nie dysponowały bazą paliw oraz środkami transportowymi do ich przewozu, nie dokonywały faktycznego zakupu i sprzedaży oleju napędowego. Podmioty te prowadziły działalność polegającą na wystawianiu i obrocie "pustymi" fakturami VAT.
Po rozpatrzeniu odwołania Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z dnia 25 czerwca 2012 r. utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji, stwierdzając, że przeprowadzone przez Naczelnika Urzędu Skarbowego postępowanie wykazało, że podatniczka w okresie od stycznia do grudnia 2007 r. bezpodstawnie obniżała podatek należny o podatek naliczony z faktur VAT dokumentujących zakup oleju napędowego od "A." Spółka z o. o. oraz od Spółki z o.o. W., które to podmioty nie prowadziły rzeczywistej działalności gospodarczej.
Organ odwoławczy stwierdził, że Spółki nie dysponowały olejem napędowym, który mógłby być przedmiotem rzeczywistych transakcji gospodarczych. "W." nie posiadała wymaganej koncesji na obrót paliwami ciekłymi, a "A." koncesja została cofnięta, nie były zarejestrowane jako podatnicy podatku akcyzowego więc na fakturach podawano nieprawdę, że podatek akcyzowy został opłacony. Nie posiadały zaplecza technicznego i osobowego umożliwiającego obrót paliwami płynnymi.
3. W skardze na decyzję ostateczną podatniczka zarzuciła naruszenie:
- art. 21 § 1 pkt 1 i § 3, art. 51 § 1, art. 53 § 4, art. 180, art.187, art. 193 § 1 i 6 oraz art. 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.),
- art. 22 ust. 1, art. 27 ust. 1, art. 45 ust. 1 i ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm., dalej u.p.d.o.f.),
- § 11 ust. 1 i 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. o prowadzeniu podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2003 r. Nr 152, poz. 1475 ze zm.).
4. W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Skarbowej podtrzymał stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji i wniósł o jej oddalenie.