Skarga kasacyjna na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w S. w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy od lutego do grudnia 2008r.
Uzasadnienie strona 3/8

Sąd nawiązał do orzecznictwa TSUE, które dopuszczało możliwość korygowania pustych faktur, wystawionych w złej wierze, np. z zamiarem dokonania oszustwa podatkowego. Dotyczyło to jednak sytuacji, w których wystawca pustej faktury we właściwym czasie całkowicie wyeliminował ryzyko jakichkolwiek strat we wpływach podatkowych. Zdaniem Sądu następowało to, gdy wystawca faktury w ogóle nie wprowadził jej do obrotu prawnego, wycofał i zniszczył fakturę zanim wykorzystał ją odbiorca, odbiorca odmówił jej przyjęcia bądź nie dokonał odliczenia podatku wykazanego w fakturze, wystawca faktury wpłacił do budżetu należny podatek. Z okoliczności faktycznych rozpoznawanej sprawy wynikało natomiast, że skarżąca razem ze spółką I. C. w długim okresie wystawiły sobie nawzajem puste faktury. Był to proceder na znaczną skalę, który prowadził do obniżenia podatku należnego o kwoty podatku wykazanego w pustych fakturach. Obie spółki dokonywały więc świadomie (w złej wierze) oszustw podatkowych na znaczne kwoty, powodując uszczuplenia dochodów podatkowych budżetu państwa. Powstało więc nie tylko ryzyko takiego uszczuplenia ale rzeczywiste pomniejszenie tych dochodów. Z kolei korygowanie pustych faktur było skutkiem ustaleń kontroli podatkowej w spółce I. C..

W ocenie Sądu, w rozpoznawanej sprawie, w opisanych wyżej okolicznościach faktycznych, nie zostały spełnione warunki skutecznego skorygowania pustych faktur wystawionych przez skarżącą. Nie doszło bowiem do wyeliminowania w odpowiednim czasie jakiejkolwiek możliwości ryzyka strat we wpływach podatkowych. Organ podatkowy był więc uprawniony do określenia kwot podatku do zapłaty wykazanych w przedmiotowych fakturach na podstawie art. 108 ust. 1 Uptu.

Na powyższe orzeczenie M. B. sp. z o.o. z/s w B., działająca za pośrednictwem pełnomocnika - doradcy podatkowego, złożyła skargę kasacyjną, w której wniosła o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i orzeczenie co do meritum, względnie o przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych.

Jako podstawy kasacyjne skarżąca powołała naruszenie:

- art. 145 § 1 pkt 1 lit. c i art. 151 w zw. z art. 3 § 2 pkt 1 Ppsa, poprzez błędnie wykonaną funkcję kontrolną Sądu polegającą na oddaleniu skargi zamiast uchyleniu decyzji ze względu na błędną wykładnię prawa materialnego, a w szczególności art. 108 ust. 1 Uptu;

- art. 108 ust. 1 Uptu w zw. z § 9, § 16 i § 17 Rozporządzenia, ze względu na przyjęcie, że nie narusza zasady neutralności i proporcjonalności wynikającej z Dyrektywy 112 to, iż podatnik, który wystawił puste faktury nie może ich skorygować, mimo wyraźnych wskazówek orzecznictwa TSUE, co do takiej możliwości, a ponadto jest bezwzględnie zobowiązany do zapłaty podatku na podstawie art. 108 ust. 1 Uptu, nawet jeśli upewnił się, ze wyeliminowane zostało ryzyko uszczupleń podatkowych wpływów do budżetu państwa.

W odpowiedzi na skargę kasacyjną strona przeciwna, działająca za pośrednictwem pełnomocnika - radcy prawnego, wniosła o jej oddalenie oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych.

Strona 3/8
Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej