Skarga kasacyjna na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2010 r.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia NSA Hieronim Sęk (spr.), Sędzia WSA (del.) Joanna Tarno, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 13 lipca 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 25 listopada 2014 r., sygn. akt I SA/Bk 243/14 w sprawie ze skargi K. M. A. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 25 marca 2014 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2010 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) oddala skargę, 3) zasądza od K. M. A. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w B. kwotę 2718 (słownie: dwa tysiące siedemset osiemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od towarów i usług
Uzasadnienie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/7

1. Przedmiot skargi kasacyjnej

1.1. Dyrektor Izby Skarbowej w B. (dalej: Dyrektor IS) wniósł skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 25 listopada 2014 r., sygn. akt I SA/Bk 243/14. Sąd ten w wyniku skargi K.A. (dalej: Strona lub Skarżący) uchylił decyzję Dyrektora IS w B. z dnia 25 marca 2014 r. oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. z dnia 25 listopada 2013 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT) za poszczególne miesiące 2010 r.

2. Stan sprawy przedstawiony przez Sąd pierwszej instancji

2.1. Podstawą wydania decyzją z dnia 25 listopada 2013 r. było ustalenie, że Strona: - nie ujawniła obrotu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie montażu w pomieszczeniach sprzętu nagłośnieniowego; - nie prowadziła ksiąg podatkowych, a podjęte przez nią działania zmierzały do ukrycia faktu prowadzenia działalności. W takich okolicznościach organ określił podstawę opodatkowania w drodze oszacowania na podstawie art. 23 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.; dalej: O.p.). Wartość nie wykazanej sprzedaży usług ustalił w oparciu o wpływy środków pieniężnych na rachunki bankowe Skarżącego w postaci jego wpłat gotówkowych i przelewów od usługobiorców oraz wystawionych faktur. Dodał, że: - przyjęcie danych tylko z dokumentów przedstawionych przez Stronę nie było możliwe, gdyż wielkości te nie były spójne z wpływami środków na konta bankowe oraz nie współgrały z zeznaniami świadka i Strony; - wpłaty gotówkowe miały miejsce w pierwszej połowie roku, natomiast rachunki za usługi Strona wystawiała w drugiej połowie 2010 r.

2.2. Dyrektor IS decyzją z dnia 25 marca 2014 r. uchylił decyzję organu pierwszej instancji w części dotyczącej stycznia 2010 r. i orzekł co do istoty sprawy wyjaśniając, że: - przy ustalaniu wysokości osiągniętego obrotu uwzględnił kwotę 18.650,45 zł, wypłaconą przez Stronę w dniu 4 stycznia 2010 r. z jednego konta bankowego i wpłaconą tego samego dnia na lokatę na innym koncie; - kwota ta została już opodatkowana w sierpniu 2009 r. jako wpłata gotówkowa; - wartość niezaewidencjonowanego przez Stronę obrotu ustalił na podstawie wpływów środków pieniężnych na rachunki bankowe w postaci wpłat gotówkowych Strony i przelewu dokonanego przez Parafię R. w S.

W pozostałym zakresie utrzymując zaskarżoną decyzję w mocy, wskazał, że: - Strona w dniu 22 kwietnia 2010 r. zgłosiła w Urzędzie Skarbowym w B. rozpoczęcie z dniem 23 kwietnia 2010 r. działalności gospodarczej w zakresie naprawy i konserwacji elektronicznego sprzętu codziennego użytku, przy czym nie zarejestrowała się jako podatnik VAT czynny; - z dokumentacji księgowej wynikało, że w drugiej połowie 2010 r. wystawiła pięć rachunków dotyczących wykonanych usług; - rachunki te w łącznej kwocie brutto 19.173 zł zostały ujęte w podatkowej księdze przychodów i rozchodów; - z zeznań proboszcza Parafii w B. wynikało, że Strona w marcu 2010 r. wykonała usługę montażu nagłośnienia; - w 2010 r. Skarżący posiadała rachunek bankowy w P., był współwłaścicielem wraz z żona rachunku w K. i X. oraz pełnomocnikiem do rachunku bankowego matki w K; ten ostatni rachunek w rzeczywistości był jego, gdyż on nim dysponował; - analiza zapisów na tych rachunkach wykazała, że w 2010 r. dokonywał on wpłat gotówkowych, a na rachunek w P. wpłynęły także przelewy z Parafii w S. (650 zł) oraz z Parafii w T. (450 zł); - środki pieniężne wpłacone przez Skarżącego (łącznie 109.090 zł) pochodziły z działalności gospodarczej w zakresie montażu sprzętu nagłośnieniowego; - wobec tego, że przedłożone dokumenty w postaci rachunków i podatkowej księgi przychodów i rozchodów za 2010 r. nie odzwierciedlały faktycznych obrotów, prawidłowo organ pierwszej instancji uznał, że określenie podstawy opodatkowania było możliwe jedynie w drodze oszacowania; - zasadne było również dokonanie szacowania stosownie do art. 23 § 4 O.p., tj. w inny sposób, przez ustalenia obrotu według ww. wpływów środków na rachunki, z jednoczesnym pominięciem wpłat dokonywanych przez żonę Skarżącego i wpłat gotówkowych, przy których nie był imiennie wskazany wpłacający.

Strona 1/7
Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od towarów i usług
Uzasadnienie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej