Skarga kasacyjna na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za styczeń, luty, maj, sierpień
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia NSA Artur Mudrecki (sprawozdawca), Sędzia NSA Ryszard Pęk, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 18 marca 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 26 czerwca 2013 r., sygn. akt I SA/Łd 241/13 w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 22 stycznia 2013 r., nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za styczeń, luty, maj, sierpień - grudzień 2010 r. oraz kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za marzec i kwiecień 2010 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. K. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w L. kwotę 1200 (słownie: jeden tysiąc dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatkowe postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/5

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji

Wyrokiem z dnia 26 czerwca 2013r., sygn. akt I SA/Łd 241/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę M.K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 22 stycznia 2013 r.

2. Przedstawiony przez Sąd pierwszej instancji tok postępowania

2.1. Zaskarżoną do Sądu pierwszej instancji decyzją Dyrektor Izby Skarbowej w L. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w L. z 19 września 2012 r. określającą skarżącemu zobowiązanie w podatku od towarów i usług za styczeń, luty, maj, sierpień, wrzesień, październik, listopad i grudzień 2010 r. oraz kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za marzec i kwiecień 2010 r.

Podstawą takiego rozstrzygnięcia były ustalenia z kontroli skarbowej w świetle których podatnik, prowadząc działalność gospodarczą pod firmą "K.", ewidencjonował faktury dokumentujące nabycie usług transportowych wystawione przez G.O. (H.). Dokumenty te zdaniem organów nie odzwierciedlały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, przez co nie dawały podstawy do odliczenia VAT w nich naliczonego. Ponadto ustalono, że strona nieprawidłowo odliczyła podatek naliczony z kserokopii faktury z 31 marca 2010 r. wystawionej przez "E." - T.K., a także z faktury z 1 sierpnia 2010 r. wystawionej przez P. - B.K. na rzecz R. -.J.K

W ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w sprawie nie ulegało wątpliwości, że jeżeli podatnik celowo nabywał "puste" faktury, w ślad za którymi nie wykonywano żadnych usług nimi stwierdzonych, to wiedział, że uczestniczy w oszustwie podatkowym. Co więcej, zdaniem organu podatnik miał świadomość tego, że nabywając "fikcyjne" usługi uczestniczy w transakcji stanowiącej element przestępstwa w zakresie VAT.

2.2. W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego strona zarzuciła naruszenie art. 123 w zw. z art. 188 i art. 191 oraz art. 122 w zw. z art. 180, art. 187 i art. 188 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) (dalej: O.p.). Podniosła, że postępowanie dowodowe w sprawie, prowadzone w pierwszej i drugiej instancji opierało się na dowodach zebranych w toku innych postępowań podatkowych i karnych. Natomiast świadkowie przesłuchiwani w trakcie postępowania podatkowego potwierdzali, że kwestionowane przez urzędy usługi i prace były wykonane.

2.3. W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Skarbowej wniósł o jej oddalenie.

3. Uzasadnienie rozstrzygnięcia Sądu pierwszej instancji

3.1. Wojewódzki Sąd Administracyjny skargę oddalił.

3.2. Sąd dokonując analizy przepisów prawa materialnego krajowego i unijnego ocenił, że organy podatkowe prawidłowo zakwestionowały wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54 poz. 535 ze zm. dalej zwaną ustawą o VAT) prawo skarżącego do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez H. - G.O..

3.3. Jak wynikało z zebranego materiału dowodowego G.O. nie wykonywał na rzecz skarżącego usług budowlanych. Przeprowadzone dowody, pomimo nieprzesłuchania skarżącego, który odmówił złożenia wyjaśnień, pozwoliły, wbrew zarzutom skargi, zgodnie z art. 122 i art. 187 § 1 O.p., na wszechstronne i kompletne wyjaśnienie stanu faktycznego sprawy. Nastąpiło to w oparciu zarówno o włączone do materiału dowodowego tej sprawy przez organ dowody zgromadzone w innych postępowaniach, w tym przez organy ścigania i organy podatkowe właściwe dla kontrahenta, jak i dowody zebrane w niniejszym postępowaniu. Przywołano w zaskarżonej decyzji zeznania G.O. oraz M.Z. Organy podjęły bezskuteczną próbę przesłuchania skarżącego. W celu ustalenia stanu faktycznego przeanalizowały też będące w ich posiadaniu dane dotyczące dokonywanych przez skarżącego czynności opodatkowanych. Powołano się też na decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w L. z 27 marca, 25 czerwca i 6 grudnia 2012 r., którymi określono G.O. zobowiązania podatkowe (nadwyżki VAT naliczonego nad należnym do przeniesienia na następne okresy rozliczeniowe), a także obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 108 ust. 1 ustawy o VAT, za lata 2007-2009, wynikający m.in. z wystawionych faktur na rzecz M.K.

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatkowe postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej