Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Wiatrowski (sprawozdawca), Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Sędzia WSA del. Ewa Rojek, Protokolant Katarzyna Łysiak, po rozpoznaniu w dniu 24 października 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 31 maja 2016 r., sygn. akt I SA/Gd 424/16 w sprawie ze skargi K. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 5 stycznia 2016 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie określenia przybliżonej kwoty zobowiązania w podatku od towarów i usług za miesiące luty, marzec, kwiecień, czerwiec, sierpień, wrzesień, październik, grudzień 2010 roku oraz dokonania zabezpieczenia na majątku 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od K. K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku kwotę 480 (słownie: czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
1. Wyrokiem z 31 maja 2016 r., I SA/Gd 424/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę K. K. (dalej: skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku (dalej: DIS) z dnia 5 stycznia 2016 r. w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego (ww. wyrok oraz inne orzeczenia sądów administracyjnych przywołane w niniejszym uzasadnieniu opublikowane zostały w bazie internetowej NSA: www.orzeczenia.nsa.gov.pl).
2. W uzasadnieniu podjętego rozstrzygnięcia Sąd pierwszej instancji wskazał, że spór koncentruje się wokół tego, czy DIS rozpatrując sprawę w postępowaniu odwoławczym prawidłowo umorzył postępowanie odwoławcze na podstawie art. 233 § 1 pkt 3 w zw. z art. 208 § 1 i art. 33a § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze. zm.; dalej: O.p. ).
2.1. Sąd pierwszej instancji zaznaczył, iż prawidłowo DIS odwołał się w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji do uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 października 2011 r. sygn. akt I FPS 1/11, w której stwierdzono, że wygaśnięcie decyzji o zabezpieczeniu na podstawie art. 33a § 1 pkt 2 i 3 O.p. powoduje bezprzedmiotowość postępowania odwoławczego dotyczącego tej decyzji i konieczność zastosowania art. 233 § 1 pkt 3 O.p.
2.2. Przenosząc stanowisko wyrażone w ww. uchwale do okoliczności niniejszej sprawy Sąd pierwszej instancji przypomniał, że organ pierwszej instancji decyzją z dnia 8 grudnia 2015 r. określił skarżącemu zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2010 r. Decyzja ta została doręczona pełnomocnikowi skarżącego w dniu 8 grudnia 2015 r., zatem zgodnie z art. 33a § 1 pkt 2 O.p., należało uznać, że w tym właśnie dniu nastąpiło zdarzenie skutkujące wygaśnięciem decyzji organu pierwszej instancji o zabezpieczeniu z dnia 22 października 2015 r. w przedmiocie zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2010 r., które tym samym powodowało bezprzedmiotowość postępowania odwoławczego wszczętego odwołaniem skarżącego od decyzji Naczelnika US z dnia 22 października 2015 r.
2.3. Sąd pierwszej instancji stwierdził, iż prawidłowe było przyjęcie przez DIS, że wystąpiła przesłanka umorzenia postępowania odwoławczego dotyczącego decyzji o zabezpieczeniu - na mocy art. 233 § 1 pkt 3 O.p. w związku z art. 33a § 1 pkt 2 O.p., gdyż decyzja Naczelnika US z dnia 22 października 2015 r. wygasła z mocy prawa.
2.4. Sąd pierwszej instancji wskazał, że zaskarżona decyzja DIS ma charakter czysto procesowy i jest konsekwencją zajścia stanu prawnego, który determinował stanowisko organu odwoławczego, nie dając w tym zakresie możliwości innego rozstrzygnięcia, aniżeli to, które zapadło w sprawie - umorzenia postępowania odwoławczego, z uwagi na treść przepisów art. 33a § 1 pkt 2 O.p. w związku z art. 233 § 1 pkt 3 O.p. W momencie wydawania zaskarżonej decyzji, istniała już w obrocie prawnym decyzja Naczelnika US z dnia 8 grudnia 2015 r. określająca skarżącemu zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług, doręczona w tym samym dniu, określająca wysokość zobowiązania podatkowego w podatku VAT za ww. miesiące, którą doręczono skarżącego przed wydaniem zaskarżonej decyzji DIS.