Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia NSA Danuta Oleś (spr.), Sędzia WSA (del.) Alojzy Skrodzki, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 11 maja 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Z. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 1 lipca 2014 r., sygn. akt III SA/Gl 1964/13 w sprawie ze skargi Z. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 23 września 2013 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od września do grudnia 2008 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Z. M. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w K. kwotę 1200 (słownie: jeden tysiąc dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Zaskarżonym wyrokiem z 1 lipca 2014 r., sygn. akt III SA/Gl 1964/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę Z. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z 23 września 2013 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od września do grudnia 2008 r.
Dyrektor Izby Skarbowej powyższą decyzją utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. z 23 kwietnia 2013 r.
Z. M. (dalej: "skarżący"), prowadzący działalność gospodarczą w B. pod firmą P.[...], złożył deklaracje VAT-7 za wrzesień, październik, listopad, grudzień 2008 r., w których wykazał nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym.
Na podstawie ustaleń poczynionych w trakcie kontroli, organ pierwszej instancji stwierdził, że faktury VAT wystawione przez C.[...] na rzecz firmy skarżącego z tytułu świadczenia usług reklamowych, w rzeczywistości dokumentowały czynności niedokonane. Ponadto stwierdzono, że strona nie dochowała należytej staranności i nie działała w dobrej wierze w kontaktach z ww. podmiotem. Wobec powyższego decyzjami z 23 kwietnia 2013 r. Organ pierwszej instancji pozbawił podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego z 9 faktur VAT za usługi reklamowe. Organ pierwszej instancji skorygował również wykazywane przez stronę w rozliczeniach za październik, listopad i grudzień 2008 r. kwoty nadwyżek podatku naliczonego z poprzednich deklaracji.
Skarżący w odwołaniu zarzucił naruszenie: art. 120, art. 121 § 1, art. 122, art. 180 § 1, art. 187 § 1, art. 188, art. 191, art. 210 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm., dalej: "O.p.").
Po rozpatrzeniu odwołania Dyrektor Izby Skarbowej w K., utrzymał w mocy decyzje organu pierwszej instancji. Na podstawie zebranego materiału dowodowego, a w szczególności opierając się na treści przedłożonej umowy o świadczenie usług reklamowych z 15 maja 2008 r. ustalono, że skarżący nie mógł nawiązać współpracy handlowej z K. [...] oraz poznać reprezentującego ten K. - Prezesa Z. G. - dopiero na jesiennym pobycie na W. w 2008 r., gdzie odbywał się rajd samochodowy, ani też uzgodnić warunków współpracy, czy podpisać umowy - po powrocie z tego rajdu do kraju. Umowa o usługi reklamowe między ww. podmiotami została bowiem podpisana przez skarżącego oraz Prezesa K. 15 maja 2008 r. oraz obejmowała zobowiązanie zleceniobiorcy do przeprowadzenia kampanii reklamowej w trakcie Sezonu Rajdowego 2008 r. począwszy od 23 maja 2008 r.
W związku z przesłuchaniem Z. G. oraz M. R. - kierowcy rajdowego i B. B. - pilota kierowcy rajdowego w charakterze świadków, organ odwoławczy podkreślił, że jeśli eksponowano w celach reklamowych logo P. na samochodzie rajdowym, który nie należał do klubu, to nie można stwierdzić, że doszło do wykonania czynności składowych kampanii reklamowej, określonych w umowie. Kierowca rajdowy zeznał, że w punktach serwisowych były banery i ulotki P., których jednak nie rozdawano. Tymczasem zgodnie z § 2 tiret 4 ww. umowy banery reklamowe miały być rozwieszone nie w punktach serwisowych, gdzie ich odbiór jako reklamy jest niewielki, lecz na trasach odcinków specjalnych, gdzie reklama trafia do szerokiego grona adresatów. Zgodnie natomiast z § 2 tiret 3 ww. umowy czynnością składową kampanii reklamowej miało być także rozdawanie materiałów reklamowych zleceniodawcy wśród zawodników i publiczności imprezy sportowej. Według świadka ulotki P. nie były jednak rozdawane.