Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędzia NSA Izabela Najda - Ossowska (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Maja Chodacka, Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 7 sierpnia 2020 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S.O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 23 sierpnia 2017 r. sygn. akt I SA/Op 276/17 w sprawie ze skargi S.O. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu z dnia 27 kwietnia 2017 r. nr 1601-IOV-2.4103.23.2017 w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia odwołania od decyzji w sprawie podatku od towarów i usług za luty 2012 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od S.O. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
1. Wyrokiem z 23 sierpnia 2017 r., sygn. akt I SA/Op 276/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia
2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2019 r. poz. 2325, ze zm., dalej: P.p.s.a.), oddalił skargę S.O. (dalej: skarżący ) na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu (dalej: Organ lub Organ odwoławczy) z 27 kwietnia 2017 r. w przedmiocie uchybienia terminowi do wniesienia odwołania od decyzji w sprawie podatku od towarów i usług za luty 2012 r.
2. Powyższy wyrok strona zaskarżyła w całości skargą kasacyjną, zarzucając naruszenie przepisów postępowania w rozumieniu art. 174 pkt 2 P.p.s.a., tj.:
1) art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) P.p.s.a. w zw. z art. 162 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U. z 2017 r. poz. 201 ze zm., dalej: O.p.) przez błędne przyjęcie, że w niniejszej sprawie Dyrektor Izby Administracji Skarbowej, rozpatrując wniosek skarżącego o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od decyzji prawidłowo przyjął, że odwołanie zostało wniesione z uchybieniem terminu, podczas gdy skarżący skutecznie wniósł o jego przywrócenie, dopełniając jednocześnie czynności w postaci złożenia odwołania, co miało bezpośredni wpływ na stwierdzenie prawidłowości wydanego postanowienia, podczas gdy uwzględnienie wniosku o przywrócenie terminu wyłącza możliwość wydania postanowienia stwierdzającego jego uchybienie;
2) art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) P.p.s.a. w zw. z art. 150 § 1 pkt 1 O.p. przez błędne przyjęcie, że w niniejszej sprawie brak jest podstaw do przyjęcia, że przy doręczeniu decyzji organu pierwszej instancji doszło do naruszenia art. 150 O.p., podczas gdy domniemanie wynikające z art. 150 § 4 O.p. zostało skutecznie przez skarżącego obalone, przez uprawdopodobnienie, że nie został on powiadomiony o przeznaczonym dla niego piśmie, złożonym w pocztowej placówce oddawczej, tj., że przesyłka zawierająca przedmiotową decyzję nie została w sposób prawidłowy awizowana;
3) art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) w zw. z art. 151 P.p.s.a. w zw. z art. 187 § 1 i art. 191 O.p. przez bezzasadne oddalenie skargi w sytuacji, gdy postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu stwierdzające uchybienie terminu do wniesienia odwołania od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w N., zostało wydane z naruszeniem licznych przepisów postępowania mających wpływ na wynik sprawy, a polegających na niewyczerpującym rozpatrzeniu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, jak również dowolną, a nie swobodną jego ocenę oraz biernym ustaleniu stanu faktycznego sprawy, co doprowadziło Sąd a quo do uznania, że Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Opolu zasadnie odmówił przywrócenia terminu do wniesienia odwołania;