Skarga kasacyjna na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie w przedmiocie określenia przybliżonej kwoty zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za IV kwartał 2015 r., I, II, III i IV kwartał 2016 r. wraz z odsetkami za zwłokę oraz zabezpieczenia na majątku podatnika tego zobowiązania za okres od października 2015 r. do grudnia 2016 r. wraz z odsetkami za zwłokę
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Rudowski (sprawozdawca), Sędzia NSA Zbigniew Łoboda, Sędzia WSA (del.) Elżbieta Olechniewicz, , po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 26 maja 2021 r. sygn. akt I SA/Sz 237/21 w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie z dnia 21 stycznia 2021 r. nr [...] w przedmiocie określenia przybliżonej kwoty zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za IV kwartał 2015 r., I, II, III i IV kwartał 2016 r. wraz z odsetkami za zwłokę oraz zabezpieczenia na majątku podatnika tego zobowiązania za okres od października 2015 r. do grudnia 2016 r. wraz z odsetkami za zwłokę 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Zabezpieczenie zobowiązań podatkowych
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/6

1. Wyrokiem z 26 maja 2021 r., I SA/Sz 237/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę M. K. (dalej: "skarżąca", "strona") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie z 21 stycznia 2021 r. w przedmiocie określenia przybliżonej kwoty zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za IV kwartał 2015 r., I, II, III i IV kwartał 2016 r. wraz z odsetkami za zwłokę oraz zabezpieczenie na majątku tego zobowiązania za okres od października 2015 r. do grudnia 2016 r., wraz z odsetkami za zwłokę.

2. Jak wskazano w uzasadnieniu wyroku, istotą sporu w niniejszej sprawie jest ocena, czy organy w sposób prawidłowy określiły przybliżoną kwotę zobowiązania podatkowego i ustaliły istnienie przesłanek zabezpieczenia na majątku skarżącej przybliżonej kwoty zobowiązania w podatku VAT za wskazany w decyzji okres wraz z odsetkami za zwłokę (pełny tekst uzasadnienia orzeczenia dostępny jest w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych, http://orzeczenia.nsa.gov.pl/, dalej: "CBOSA").

3. Od powyższego orzeczenia skarżąca wniosła skargę kasacyjną żądając jego uchylenia w całości i poprzedzających go decyzji Naczelnika [...] Urzędu Celno-Skarbowego w S. z 8 października 2020 r. oraz decyzji Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z 21 stycznia 2021 r., a także zasądzenia kosztów według norm przepisanych lub według spisu w razie jego przedłożenia. Zaskarżonemu wyrokowi zarzucono:

1) naruszenie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 232 ze zm., dalej: "p.p.s.a.") w zw. z art. 120, 121 § 1, 122, 124 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm., dalej: "o.p.") poprzez nieuwzględnienie skargi na decyzję DIAS i nieuchylenie tej decyzji, pomimo błędnego ustalenia stanu faktycznego i przyjęcia, że materiał dowodowy pozwala na zastosowanie art. 33 § 1, § 2 pkt 2, § 3, § 4 pkt 2 o.p.,

2) naruszenie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a. w związku żart. 121, art. 124 i art. 210 § 4 o.p., poprzez nieuwzględnienie skargi na decyzję DIAS i odmowę uchylenia jego decyzji, pomimo lakonicznego wskazania w decyzji okoliczności, którymi kierował się organ przy ustanowieniu zabezpieczenia, w wyniku- czego skarżący zmuszony był domyślać się rzeczywistych podstaw wydania decyzji o zabezpieczeniu, co podważa zaufanie do działania organu podatkowego;

3) naruszenie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a. w zw. z art. 187 § 1 oraz art. 188 o.p., poprzez odmowę uchylenia decyzji DIAS pomimo braku zebrania oraz należytego rozpatrzenia w sposób wyczerpujący całego materiału dowodowego.

W odpowiedzi organ wniósł o oddalenie skargi kasacyjnej i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

4. Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga kasacyjna jest niezasadna.

4.1. Na wstępie należy podnieść, że z uwagi na zrzeczenie się rozprawy przez skarżącą i brak stosownego wniosku strony przeciwnej o przeprowadzenie rozprawy, rozpoznanie niniejszej skargi kasacyjnej nastąpiło na posiedzeniu niejawnym w składzie trzyosobowym w trybie art. 182 § 2 i § 3 p.p.s.a., który stanowi, że Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje skargę kasacyjną na posiedzeniu niejawnym, gdy strona, która ją wniosła, zrzekła się rozprawy, a pozostałe strony, w terminie czternastu dni od dnia doręczenia skargi kasacyjnej, nie zażądały przeprowadzenia rozprawy.

Strona 1/6
Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Zabezpieczenie zobowiązań podatkowych
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej