Skarga kasacyjna na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy rozliczeniowe od kwietnia do lipca 2014 r.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bartosz Wojciechowski (sprawozdawca), Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia WSA del. Maja Chodacka, Protokolant Katarzyna Wojnarska, po rozpoznaniu w dniu 23 września 2021 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej W. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 maja 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 1727/16 w sprawie ze skargi W. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy rozliczeniowe od kwietnia do lipca 2014 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od W. K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie kwotę 4.050 (słownie: cztery tysiące pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/14

1. Wyrok sądu I instancji i przedstawiony przez ten sąd tok postępowania przed organami podatkowymi

1.1. Wyrokiem z dnia 31 maja 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 1727/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę W. K. (dalej: skarżący, podatnik, strona) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 marca 2016 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy rozliczeniowe od kwietnia do lipca 2014 r.

1.2. Stan sprawy był następujący.

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł. postanowieniem z dnia 15 września 2014 r. wszczął wobec skarżącego, prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą "V." postępowanie kontrolne w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do lipca 2014 r.

W wyniku przeprowadzonego postępowania kontrolnego ustalono, że skarżący naruszył art. 88 ust.. 3a pkt 4 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm., nazywanej dalej: ustawą o VAT) poprzez obniżenie w kwietniu 2014 r. podatku należnego o podatek naliczony wynikający z wystawionych przez P. K. działającego pod firmą "P." dokumentów sprzedaży (invoice) stwierdzających czynności, które nie zostały faktycznie wykonane przez ten podmiot."

Ponadto stwierdzono, że skarżący niezasadnie zadeklarował w czerwcu i lipcu 2014 r. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów udokumentowane fakturami wystawionymi przez P. K..

W badanym okresie podstawową działalnością prowadzoną przez skarżącego był handel katalizatorami, monolitem, częściami samochodowymi oraz świadczenie usług w zakresie napraw i regeneracji turbosprężarek oraz klimatyzacji w samochodach.

W badanym okresie największym dostawcą katalizatorów i monolitu do firmy skarżącego była firma "P." P. K. zarejestrowana w Wielkiej Brytanii. W związku z powyższym szczegółowym badaniem zostały objęte wszystkie dokumenty invoice wystawione przez "P." P. K. w okresie od kwietnia do lipca

2014 r.

Sprzedaż katalizatorów wykazywana była na dokumentach invoice w walucie euro, natomiast dla celów ewidencyjnych w rejestrach VAT, kwoty te ulegały przeliczeniu na złote i od wartości netto wyliczano podatek VAT wg stawki 23%. Przeliczenie to było dokonywane przez księgową firmy "V." na dokumentach invoice.

Badanie dokumentów źródłowych wykazało, że poza fakturami wystawionymi przez "P." P. K. znajdującymi się w ewidencji księgowej firmy "V." brak było jakichkolwiek innych dokumentów potwierdzających dostawę towarów w ramach WDT wymienionych na tych fakturach.

W dniu 25 listopada 2014 r. skarżący przesłuchany w charakterze strony zeznał do protokołu przesłuchania, że zna się z P. K. od 2012 r. Współpracę nawiązali w kraju i zgodnie z dokumentami (umowy kupna-sprzedaży) od 15 marca do 2 kwietnia 2014 r. P. K. jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej sprzedał łącznie W. K. 663 katalizatory za kwotę 170.500 zł.

Pomimo, iż osoba fizyczna dostarczała tak znaczne ilości katalizatorów w tak krótkim okresie nie wzbudziło to żadnych podejrzeń dotyczących pochodzenia towaru u skarżącego, który prowadząc działalność gospodarczą polegającą na skupie katalizatorów i monolitu miał świadomość, że zgromadzenie takiej ilości katalizatorów przez osobę fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej jest w realiach gospodarki rynkowej niemożliwe. Umowy zawierane na terenie kraju z osobami fizycznymi dotyczyły zazwyczaj kilku sztuk i były to zazwyczaj transakcje jednorazowe.

Strona 1/14
Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej