Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Izabela Najda-Ossowska, Sędzia NSA Bartosz Wojciechowski, Sędzia WSA (del.) Zbigniew Łoboda (spr.), Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 14 października 2020 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R.K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 17 maja 2017 r. sygn. akt I SA/Gd 363/17 w sprawie ze skargi R.K. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 12 stycznia 2017 r. nr 2201-PT4.4404.19.2016, PT4/4404-19/16/02/05 w przedmiocie zawieszenia postępowania 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od R.K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 17 maja 2017 r., sygn. akt I SA/Gd 363/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, po rozpoznaniu sprawy ze skargi R.K. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 12 stycznia 2017 r. w przedmiocie zawieszenia postępowania, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm., dalej - "p.p.s.a.") - oddalił skargę.
Z uzasadnienia wyroku wynika, że Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku postanowieniem z dnia 21 listopada 2016 r., zawiesił z urzędu postępowania wznowione postanowieniami Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 15 września 2016 r., na podstawie wniosków R.K. zakończone decyzjami ostatecznymi Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku: z dnia 20 lipca 2012 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2007 r. oraz z dnia 3 czerwca 2013 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2008 r., a także z dnia 3 czerwca 2013 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do maja 2009 r.
W uzasadnieniu postanowienia organ wskazał, że podstawą wydania decyzji w przedmiocie podatku od towarów i usług były ustalenia w zakresie podatku akcyzowego, dokonane przez Dyrektora Izby Celnej w G., który określił R. K. kwoty podatku akcyzowego z tytułu sprzedaży oleju opałowego w poszczególnych okresach rozliczeniowych (decyzje ostateczne Dyrektora Izby Celnej w G. z dnia 8 marca 2012 r. i z dnia 19 marca 2013 r., w zakresie podatku akcyzowego za miesiące: od stycznia do grudnia 2007 r., od stycznia do grudnia 2008 r., od stycznia do lutego 2009 r. oraz od marca do czerwca 2009 r.).
Powołując się na treść art. 29 ust. 20 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 zez zm., dalej - "u.p.t.u.") organ stwierdził, że prawidłowe rozstrzygnięcie spraw w trybie wznowieniowym uzależnione jest od rozstrzygnięć podjętych przez Dyrektora Izby Celnej w G. w sprawach zakończonych decyzjami ostatecznymi tego organu, w stosunku do których R. K. złożył wnioski o wznowienie postępowań. W konsekwencji Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku uznał, że w sprawach tych istnieje określona w art. 201 §1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm., dalej - "O.p.") przesłanka zawieszenia postępowań wznowionych postanowieniami z dnia 15 września 2016 r.
Po rozpatrzeniu wniesionego przez stronę zażalenia, zaskarżonym postanowieniem z dnia 12 stycznia 2017 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku utrzymał w mocy swoje postanowienie z dnia 21 listopada 2016 r. w przedmiocie zawieszenia postępowania podnosząc, że wynik postępowań wznowionych w sprawie podatku akcyzowego prowadzonych przez Dyrektora Izby Celnej, mieć będzie bezpośredni wpływ na wymiar podatku od towarów w ramach postępowań wznowionych w sprawach tego podatku (od towarów i usług).
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, wniesionej na powyższe postanowienie, R.K. zarzucił, że w przedmiotowych sprawach podatku od towarów i usług brak jest zagadnienia wstępnego, od którego zależałby wynik wznowionych postępowań. Zdaniem strony zgromadzony w sprawie materiał dowodowy jest wystarczający do uchylenia w całości dotychczasowych decyzji, gdyż zaistniała przesłanka określona w art. 240 § 1 pkt 11 O.p., a mianowicie w postaci wydania wyroku TSUE z dnia 2 czerwca 2016 r. w sprawie C-418/14. Organ powinien jedynie ustalić, czy orzeczenie TSUE ma wpływ na treść wydanych decyzji w sprawach podatku od towarów i usług.