Po przeanalizowaniu wniosku oraz podniesionych w nim argumentów wskazanym wyżej postanowieniem z 30 lipca 2010 r. organ podatkowy odmówił stronie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od decyzji wymiarowej organu I instancji dopatrując się zawinienia w jego uchybieniu w postaci lekkiego niedbalstwa. Uznał bowiem, iż podatnik nie dołożył należytej staranności w ustaleniu rzeczywistego terminu odbioru przesyłki przez zasięgnięcie informacji w tej kwestii w urzędzie pocztowym lub w organie podatkowym. Nadto wniosek o przywrócenie terminu był spóźniony, gdyż początek biegu terminu do jego złożenia organ liczył od 15 czerwca 2010 r., czyli daty zapoznania się skarżącego z decyzjami organu I instancji.
Ponieważ termin do wniesienia odwołania nie został stronie przywrócony organ odwoławczy wydał postanowienie jak na wstępie. Postanowienie to było ostateczne.
3. W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach strona skarżąca zarzuciła naruszenie prawa procesowego tj., art. 228 § 1 pkt 2 w zw. z art. 149 O.p., ponieważ w zaskarżonym postanowieniu nie wskazano, by na zwrotnym poświadczeniu odbioru decyzji była adnotacja, że odbierająca korespondencję (teściowa) podjęła się doręczenia przesyłki co jest warunkiem uznania jej za doręczoną w trybie art. 149 O.p.
4. Organ w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie.
5. Postanowieniem z 20 maja 2011 r., wydanym na rozprawie, Sąd połączył sprawy o sygnaturach III SA/GI 2298/10 - III SA/Gl 2303/10 do wspólnego rozpoznania i odrębnego orzekania. Z akt sprawy III SA/Gl 2298/10 wynika, że przedmiotem skargi strony w pozostałych sprawach są również postanowienia Dyrektora Izby Skarbowej z 30 lipca 2010 r. dotyczące uchybienia terminu do zaskarżenia decyzji wymiarowych za kolejne miesiące 2005 r., od sierpnia do grudnia 2005 r. i objęte jedną skargą.
6. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach stwierdził, że skarga zasługuje na uwzględnienie, aczkolwiek z innych przyczyn niż podniesione w skardze.
W ocenie Sądu kwestia ustalenia terminu do wniesienia odwołania lub jego przywrócenia nie została prawomocnie rozstrzygnięta, gdyż postanowienie o odmowie przywrócenia terminu zostało poddane kontroli sądowej. Tymczasem dla stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania niezbędne jest bezsporne ustalenie dnia doręczenia decyzji stronie oraz terminu granicznego do wniesienia odwołania i weryfikacji dowodowych czy pokrywa się on z terminem liczonym jako 14 dni od daty doręczenia widniejącej na zwrotnym poświadczeniu odbioru przesyłki. Wobec tych faktów Sąd stwierdził, że skoro w obrocie prawnym brak jest prawomocnego postanowienia odmawiającego przywrócenia terminu do wniesienia odwołania, to zaskarżone postanowienie stwierdzające uchybienie terminu do wniesienia odwołania na podstawie art. 228 § 1 pkt 2 O.p. jest przedwczesne.