Wprowadza również ust. 5aa art. 103 ust. 5a ustawy o VAT, w którym wskazana została lista towarów objętych pakietem paliwowym, sklasyfikowanych według odpowiednich kodów CN, obejmująca kilkadziesiąt towarów (w tym w pkt 4 - oleje napędowe CN 2710 19 43, CN 2710 20 11).
Jak wynikało z uzasadnienia projektu do ustawy zmieniającej, zmiany w tzw. pakiecie paliwowym polegają zasadniczo na wprowadzeniu do ustawy o VAT katalogu towarów, co do których podatnik jest obowiązany bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania kwot podatku od towarów usług na rachunek urzędu skarbowego właściwego w zakresie wpłat podatku akcyzowego, co zapobiegnie wątpliwościom co do zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku akcyzowym i ustawy o podatku od towarów i usług w odniesieniu do produktów ropopochodnych, które mogą być stosowane zarówno do napędu pojazdów, jak i stanowić surowiec do produkcji innych towarów. Jak podniesiono w uzasadnieniu projektu doświadczenia organów wskazują, na działania nieuczciwych podatników, którzy dokonując de facto przywozu paliw ciekłych, deklarują jednocześnie, że przywożone towary przeznaczone są do celów innych niż do napędu silników spalinowych albo wytwarzania innych towarów ropopochodnych, a więc nie podlegają reżimowi wprowadzonemu "Pakietem paliwowym" (podkreślenie Sądu). Działania takie ukierunkowane są na omijanie obowiązków koncesyjnych i podatkowych. Proponowana zmiana pozwoli na dalsze uszczelnienie przepisów podatkowych.
Z powyższego wynika, że dopiero proponowana zmiana przepisów, m.in. art. 103 ustawy o VAT, pozwoliła na opodatkowanie towarów (określonych w ust. 5aa), w tym oleju napędowego o kodzie CN 2710 19 43, bez względu od przeznaczenia towaru.
Wobec powyższych rozważań, Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że art. 103 ust. 5 a ustawy o VAT nie ma zastosowania w stanie faktycznym przedstawionym przez Spółkę we wniosku o interpretację. Zatem organ wydając zaskarżoną interpretację dopuścił się błędu wykładni tego przepisu.
Naczelny Sąd Administracyjny, uznając, że istota sprawy jest dostatecznie wyjaśniona, na podstawie art. 188 P.p.s.a. uchylił zaskarżony wyrok i rozpoznając skargę - na podstawie art. 146 § 1 P.p.s.a - uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego z upoważnienia Ministra Rozwoju i Finansów (obecnie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej) jako naruszającą przepisy art. 103 ust. 5a ustawy o VAT.
Przy ponownym rozpoznaniu sprawy organ będzie zobowiązany uwzględnić przedstawione przez Sąd rozważania.
O kosztach postępowania za obie instancje orzeczono na podstawie art. 200, 205 § 2 oraz 203 pkt 1 P.p.s.a.