Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia NSA Danuta Oleś (spr.), Sędzia WSA del. Agnieszka Jakimowicz, po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Szefa Krajowej Administracji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 stycznia 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 421/17 w sprawie ze skargi I.K. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 30 września 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z 10 stycznia 2018 r., sygn. akt III SA/Wa 421/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną przez I.K. interpretację indywidualną Ministra Finansów z 30 września 2016 r. wydaną w przedmiocie podatku od towarów i usług.
Od powyższego wyroku skargę kasacyjną wniósł organ podatkowy, który zaskarżając go w całości, zarzucił naruszenie prawa materialnego polegające na błędnej wykładni art. 15 ust. 1 oraz art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 710 ze zm., dalej: "ustawa o VAT"), w zw. z art. 5 ust. 1 tej ustawy poprzez niezasadne przyjęcie, iż opisana w zdarzeniu przyszłym planowana przez I.K. (dalej: "strona" lub "skarżąca") sprzedaż nieruchomości nie przekracza zakresu czynności zarządu majątkiem prywatnym (mieści się w jego ramach) i stanowi wykonywanie prawa własności w odniesieniu do majątku prywatnego osoby fizycznej. W ocenie organu podatkowego Sąd pierwszej instancji wadliwie uznał, iż strona nie będzie działała w ramach opisanej we wniosku transakcji jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT prowadzącym działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Powyższa błędna wykładnia doprowadziła Sąd do nieprawidłowej oceny, co do zastosowania art. 15 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 2 ustawy o VAT poprzez uznanie, iż opisana we wniosku czynność zbycia nieruchomości nie przekracza zakresu czynności zarządu majątkiem prywatnym.
Wskazując na powyższe podstawy wniesiono o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i orzeczenie co do istoty sprawy, poprzez oddalenie skargi oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Strona nie złożyła odpowiedzi na skargę kasacyjną.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Rozpoznając sprawę na posiedzeniu niejawnym (art. 15zzs4 ust. 3 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 374 ze zm.), w granicach wyznaczonych przez art. 183 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej: "p.p.s.a.") Naczelny Sąd Administracyjny ustalił, że skarga kasacyjna nie zasługuje na uwzględnienie.
Przedmiotem sporu w niniejszej sprawie jest ustalenie czy planowana przez skarżącą czynność zbycia nieruchomości nie przekracza zakresu czynności zarządu majątkiem prywatnym - mieści się w jego ramach - i stanowi wykonywanie prawa własności w odniesieniu do majątku prywatnego osoby fizycznej.
We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej skarżąca wskazała, że jest osobą w wieku emerytalnym, która nie prowadzi zorganizowanej działalności zarobkowej oraz nie jest zarejestrowana jako przedsiębiorca, ani jako podatnik VAT. Jest właścicielką niezabudowanej nieruchomości składającej się z trzech działek gruntu, która została nabyta przez nią w dwóch etapach - częściowo w 2005 r. w drodze zasiedzenia oraz częściowo w 2012 r. w wyniku nabycia spadku.