Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Artur Mudrecki Sędziowie Sędzia NSA Sylwester Marciniak (spr.) Sędzia NSA Krzysztof Stanik Protokolant Karolina Szulc po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Z. M. S. E. sp. z o. o. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 30 czerwca 2006 r., sygn. akt III SA/Wa 2880/05 w sprawie ze skargi Z. M. S. E. sp. z o. o. na decyzję Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia 19 sierpnia 2005 r. [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w podatku od towarów i usług 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Z. M. S. E. sp. z o. o. na rzecz Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej kwotę 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
1. Wyrokiem z dnia 30 czerwca 2006 r., sygn. akt III SA/Wa 2880/05, wydanym w trybie uproszczonym, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę "S." sp. z o. o. na decyzję Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia 19 sierpnia 2005 r., nr [...], w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w podatku od towarów i usług.
2. W uzasadnieniu orzeczenia Wojewódzki Sąd Administracyjny ustalił, iż zaskarżoną decyzją organ utrzymał w mocy własną decyzję z dnia 13 czerwca 2002r., odmawiającą stwierdzenia nieważności dwunastu decyzji inspektora z dnia 16 lipca 2001 r.. wydanych w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2000 r. Organ nie znalazł podstaw do stwierdzenia nieważności decyzji na podstawie art. 247 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej, nie zgadzając się z wnioskiem spółki, zdaniem której organ kontroli skarbowej I instancji rażąco naruszył art. 15 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 1999 r. nr 54. poz. 572 ze zm.), art. 10 ust. 2. art. 19 ust. 3a i 3b. art. 27 ust. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (dalej - ustawa o VAT) oraz art. 144, art. 145, art. 122 i art. 187 Ordynacji podatkowej. Decyzja z dnia 19 sierpnia 2005 r. została wydana w wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy po uchyleniu poprzedniej decyzji w tym zakresie z racji wydania jej przez pracownika wyłączonego od tej czynności z mocy ustawy (art. 130 § 5 Ordynacji podatkowej) - wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 kwietnia 2004 r., sygn. akt III SA 3093/02.
Rozpoznając ponownie sprawę GIKS utrzymał w mocy decyzję GIKS dnia 13 czerwca 2002 r., podtrzymując stanowisko zawarte w decyzji z dnia 16 października 2002 r., którą Wojewódzki Sąd Administracyjny uchylił. Brak jest, zdaniem GIKS, podstaw do stwierdzenia rażącego naruszenia przez inspektora art. 19 ust. 1-3 ustawy o VAT. Ustalony stan faktyczny wskazuje, że kontrolowany podmiot w poszczególnych miesiącach 2000 r. odliczał podatek naliczony z faktur okresowych za energię elektryczną wystawionych przed dostarczeniem energii, co zostało uznane przez inspektora za niezgodne z art. 19 ust. 1, 2, 3a i 3b ustawy o VAT oraz § 42 ust. 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o VAT. GIKS wskazał, iż orzecznictwo w zakresie art. 19 ust. 3 powoływanej ustawy nie jest jednolite, więc nie można mówić o rażącym naruszeniu prawa w rozumieniu nadzwyczajnego trybu z art. 247 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej. Brak jest też podstaw do zakwestionowania decyzji inspektora z powodu rażącego naruszenia przez organy kontroli skarbowej art. 122 i 187 Ordynacji podatkowej czy art. 27 ust. 5 ustawy o VAT poprzez zastosowanie przepisu wbrew orzeczeniu Trybunału Konstytucyjnego z dnia 29 kwietnia 1990 r. (sygn. akt TK 17/97). Zgodnie z tym wyrokiem Trybunału sankcja z art. 27 ust. 5 i 6 ustawy o VAT nie może być zastosowana jedynie wobec tej samej osoby fizycznej, na którą została już nałożona odpowiedzialność za wykroczenie skarbowe. W omawianej sprawie zasada wyrażona w orzeczeniu Trybunału Konstytucyjnego nie może mieć zastosowania z uwagi na fakt, że dodatkowym zobowiązaniem podatkowym została obciążona spółka cywilna jako podatnik podatku od towarów i usług, nie zaś osoba fizyczna.