Skarga kasacyjna na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w L. w przedmiocie pozostawienia bez rozpatrzenia odwołania od decyzji określającej zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za luty 2004 r.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Kołaczek Sędziowie Sędzia del. WSA Hanna Kamińska (spr.) Sędzia NSA Artur Mudrecki Protokolant Karol Olton po rozpoznaniu w dniu 11 października 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 6 lipca 2006 r., sygn. akt I SA/Łd 56/06 w sprawie ze skargi B. J. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 25 listopada 2005 r., nr [...] w przedmiocie pozostawienia bez rozpatrzenia odwołania od decyzji określającej zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za luty 2004 r. 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w L. na rzecz B. J. kwotę 120 zł (słownie: sto dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Dewizowe prawo
Podatkowe postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/5

Zaskarżonym skargą kasacyjną wyrokiem, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uchylił postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z 25 listopada 2005 r. pozostawiające bez rozpatrzenia odwołanie B. J. od decyzji określającej zobowiązanie w podatku od towarów i usług za luty 2004 r.

Wyrok został wydany na tle następującego stanu faktycznego:

W dniu 25 listopada 2005 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. wydał postanowienie, w którym stwierdził, że wniesienie przez B. J. odwołania od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. z dnia 1 września 2005 r., określającej zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za luty 2004 r., nastąpiło z uchybieniem terminu przewidzianego do jego wniesienia określonego w art. 223 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) - dalej jako Ordynacja. W uzasadnieniu postanowienia organ odwoławczy wskazał, iż doręczenie zostało dokonane w dniu 6 września 2005 r. w trybie art. 149 Ordynacji. Potwierdzeniem tego jest data i podpis złożony na potwierdzeniu odbioru decyzji przez E. J. - córkę podatniczki. Doręczenie, o którym mowa w przywołanym przepisie ma miejsce wtedy, gdy adresat jest nieobecny w mieszkaniu, pełnoletni domownik podejmie się oddania pisma adresatowi oraz osoba ta podpisze pokwitowanie odbioru pisma. Według organu warunki powyższe zostały spełnione w sprawie. Z pisemnego oświadczenia złożonego przez tą osobę wynika, iż jest córką podatniczki, osobą pełnoletnią i że zobowiązała się oddać przesyłkę matce. To, że błędnie wskazała datę 6 września 2005 r., jako datę wydania decyzji, zamiast odebrania decyzji, stanowi według Dyrektora Izby Skarbowej pomyłkę pisarską, która nie ma istotnego znaczenia dla sprawy, gdyż z treści potwierdzenia odbioru jednoznacznie wynika, iż 6 września 2005 r. doręczono jej decyzję organu I instancji. Organ podatkowy stwierdził także, że pomimo odbioru postanowienia o wszczęciu postępowania w przedmiocie wymiaru podatku od towarów i usług za okres od 1 stycznia 2003 r. do 29 marca 2005 r. przez niepełnoletnią córkę podatniczki - M. J., strona została poinformowana o toczącym się postępowaniu. Pismem z 8 lipca 2005 r. organ zawiadomił bowiem podatniczkę o prawie do zapoznania się w ciągu 7 dni z zebranym materiałem dowodowym. Z kolei pismem z 26 lipca 2005 r. poinformował stronę, iż postępowanie nie zostanie załatwione w terminie. Następnie przesłał podatniczce dokument z 8 lipca 2005 r., będący analizą do kontroli przeprowadzonej przez pracowników organu I instancji w zakresie podatku od towarów i usług, w odpowiedzi, na który złożyła ona stosowne wyjaśnienia i w których m.in. powołała się na numer postanowienia o wszczęciu postępowania podatkowego oraz na otrzymaną analizę do kontroli.

W dniu 21 grudnia 2005 r. B. J. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi na przywołane postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej, któremu zarzuciła naruszenie art. 228 § 1 pkt 2 Ordynacji. Jednocześnie, wskazując na powyższe naruszenie, zażądała jego uchylenia. W uzasadnieniu skargi zauważyła, m.in., iż doręczenie zaskarżonego postanowienia nie było prawnie skuteczne, gdyż córka strony - E. J. nie podjęła się jego doręczenia, z uwagi na to, że nie została zapytana o to przez doręczającego pracownika, a także z uwagi na to, że doręczający nie zapytał jej ani o nazwisko, ani o wiek. W związku z tym, że nie została spełniona przesłanka podjęcia się przez domownika oddania pisma adresatowi, która jest niezbędna dla skuteczności doręczenia zastępczego, o którym mowa w art. 149 Ordynacji, zatem nie można mówić, iż decyzja została skutecznie doręczona. Według strony pozostaje bez znaczenia również fakt późniejszego złożenia przez E. J. oświadczenia, iż jest osobą pełnoletnią, że odebrała decyzję i że zobowiązała się do oddania adresatowi, ponieważ przesłanki podjęcia się oddania pisma adresatowi muszą być spełnione w chwili doręczenia decyzji. W ocenie podatniczki oświadczenie, do którego złożenia została namówiona jej córka i które zawiera potwierdzenie odbioru decyzji z 6 września 2005 r., a nie z 1 września tegoż roku, stanowiącej jakiś inny dokument, było próbą naprawienia przez Urząd Skarbowy w P. błędu proceduralnego przy doręczeniu decyzji. Strona stwierdziła również, iż nie nastąpiło uchybienie terminowi do wniesienia odwołania także dlatego, że nie zostało postępowanie podatkowe formalnie wszczęte, gdyż postanowienie o wszczęciu postępowania zostało doręczone niepełnoletniej córce podatniczki, co jest niedopuszczalne z uwagi na art. 149 Ordynacji podatkowej.

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Dewizowe prawo
Podatkowe postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej