Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Kołaczek (spr.) Sędziowie Sędzia del. WSA Hanna Kamińska Sędzia NSA Artur Mudrecki Protokolant Karol Olton po rozpoznaniu w dniu 11 października 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K. S. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 20 czerwca 2006 r., sygn. akt I SA/Łd 409/06 w sprawie ze skargi K. S. L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 27 grudnia 2005 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji określającej zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za listopad 2001 r. 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od K. S. L. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w L. kwotę 180 zł (słownie: sto osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 20 czerwca 2006 r., sygn. akt I SA/Łd 409/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę K. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 27 grudnia 2005 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji określającej zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiąc listopad 2001 r.
W uzasadnieniu tego wyroku wyjaśniono, że decyzją z dnia 8 kwietnia 2004 r. Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego L. określił podatniczce kwotę zobowiązania w podatku od towarów i usług za miesiąc listopad 2001 r. Od powyższej decyzji podatniczka nie złożyła odwołania.
Pismem z dnia 25 lipca 2005 r., skierowanym do Dyrektora Izby Skarbowej w L., strona wniosła o stwierdzenie nieważności powyższej decyzji na podstawie art. 247 i art. 248 ustawy Ordynacja podatkowa, jako wydanej z rażącym naruszeniem art. 6a ust. 4 w zw. z art. 14 ust. 3 oraz art. 25 ust. 1 pkt 4a ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym w 2001 r., mającym polegać na bezzasadnym przyjęciu, że likwidując działalność podatniczka powinna opodatkować podatkiem od towarów i usług towary, w stosunku do których nie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego.
Uzasadniając powyższy wniosek podatniczka podała, że na dzień utraty zwolnienia podmiotowego, spowodowanego przekroczeniem kwoty obrotu, nie sporządziła i nie przedstawiła w Urzędzie spisu z natury towarów zakupionych przed dniem utraty tego zwolnienia. Do czasu likwidacji działalności nie dokonywała żadnych zakupów, a na dzień jej zaprzestania nie opodatkowała podatkiem od towarów i usług towarów, które pozostały na stanie uznając, że nie przysługiwało jej wcześniej prawo do odliczenia podatku naliczonego.
Decyzją z dnia 4 października 2005 r. Dyrektor Izby Skarbowej w L. odmówił stwierdzenia nieważności kwestionowanej decyzji organu I instancji.
W uzasadnieniu decyzji organ stwierdził, że z analizy treści art. 6a ust. 4 i art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym wynika, iż przysługiwało jej prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, jednak z prawa tego nie skorzystała i w takiej sytuacji zobowiązana była do opodatkowania remanentu końcowego zgodnie z postanowieniami przepisu art. 6a ww. ustawy. W związku z tym sporządzenie przez stronę remanentu likwidacyjnego o wartości 0 zł stanowiło naruszenie art. 6a ust 5 i 6 tejże ustawy. W takiej sytuacji podatniczka powinna była przed wszczęciem kontroli podatkowej w miesiącu wrześniu 2002 r. sporządzić spis z natury, uwzględniając wartość towarów posiadanych w dniu likwidacji działalności w myśl art. 15 ust. 3 powołanej ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym według cen sprzedaży stosowanych z głównym odbiorcą, a w przypadku braku odbiorcy - według przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości lub na danym rynku zmniejszonych o kwotę podatku należnego, jak również niezwłocznie dokonać wpłaty obliczonej kwoty podatku na konto urzędu skarbowego, czego nie uczyniła. Z powyższego zatem wynika, że organ I instancji nie wydał decyzji z rażącym naruszeniem prawa, o którym mowa w art. 247 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej.