Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz (sprawozdawca), Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Sędzia WSA del. Izabela Najda-Ossowska, Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej I. S.A. we W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 28 stycznia 2015 r. sygn. akt I SAB/Ol 19/14 w sprawie ze skargi I. S.A. we W. na przewlekłe prowadzenie przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w O. postępowania kontrolnego w sprawie podatku od towarów i usług za okres od grudnia 2012 r. do kwietnia 2013 r. oddala skargę kasacyjną.
1. Wyrokiem z 28 stycznia 2015 r., sygn. akt I SAB/Ol 19/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oddalił skargę I. S.A. we W. (dalej zwanej "Spółką" lub "stroną skarżącą") na przewlekłe prowadzenie przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w O. postępowania kontrolnego w sprawie podatku od towarów i usług za okres od grudnia 2012 r. do kwietnia 2013 r.
2. W uzasadnieniu powyższego wyroku wskazano, że Spółka wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania kontrolnego przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w O. w sprawie podatku od towarów i usług za okres od grudnia 2012 r. do kwietnia 2013 r.
W uzasadnieniu skargi Spółka wskazała, że postępowanie kontrolne zostało wszczęte postanowieniem z 25 czerwca 2013 r., po czym w dniu 26 czerwca 2013 r. zostały podjęte czynności kontrolne polegające jedynie na zabraniu przez Inspektora Kontroli Skarbowej dokumentacji zakupu za badany okres. Następnie po dwumiesięcznym okresie bezczynności, tj. w dniu 27 sierpnia 2013 r., Inspektor zażądał przedłożenia kompleksowej dokumentacji księgowej Spółki za okres objęty kontrolą, która została bezzwłocznie przedłożona. W toku postępowania Spółka przygotowywała też, mimo że w świetle przepisów Ordynacji podatkowej nie ciążył na niej taki obowiązek, specjalne zestawienia i przekazywała je w formie elektronicznej do siedziby organu. Pomimo to kontrola wciąż trwa, a okres jej zakończenia został przesunięty do 26 listopada 2014 r. Strona zarzuciła, że od dłuższego czasu, poza permanentnym przedłużaniem wyznaczonego okresu kontroli, nie była informowana o przeprowadzeniu jakichkolwiek czynności kontrolnych. W ocenie Spółki, o opieszałości organu świadczy przeprowadzanie dowodu z przesłuchania świadków dopiero po upływie roku od wszczęcia kontroli. Również z zapytaniami do kontrahentów i organów administracji zaczęto występować dopiero w styczniu 2014 r., a więc po upływie ponad 6 miesięcy od wszczęcia postępowania kontrolnego. Inspektor kontroli skarbowej nie podejmował przy tym żadnych czynności zmierzających do ponaglenia organów, które w terminie nie udzieliły odpowiedzi na zapytania, aby następnie podnosić, że postępowanie nie może być zakończone dopóki nie otrzyma żądanych informacji. Jednocześnie nigdy nie wniósł on żadnych zastrzeżeń i wątpliwości do przedłożonych przez Spółkę dokumentów, jak również nie żądał wcześniej od niej złożenia jakichkolwiek wyjaśnień i oświadczeń co do rzetelności prowadzonej dokumentacji księgowej. Spółka wskazała również, że długi okres trwania postępowania kontrolnego ma negatywny wpływ na jej sytuację prawną i ekonomiczną.
3. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie nie dostrzegł cech opieszałości w działaniach organu. Zdaniem Sądu ilość dokumentów (58 segregatorów) wskazuje na to, że zbadanie ich w krótkim czasie nie jest możliwe, tym bardziej, że Spółka twierdziła, że nie może udostępnić danych w formie elektronicznej. Odnosząc się zaś do zarzutu, że przesłuchania Prezesa Zarządu oraz innych świadków nastąpiło dopiero po upływie roku od wszczęcia postępowania kontrolnego Sąd zgodził się ze stanowiskiem organu, że przystąpienie do przesłuchań bez uprzedniego zgromadzenia materiału dowodowego nie byłoby racjonalne z punktu widzenia właściwego przeprowadzenia tych dowodów. W ocenie Sądu analiza przeprowadzonych przesłuchań wskazuje, że są obszerne i dotykają wielu wątków, co z pewnością wymagało odpowiedniego przygotowania się do ich przeprowadzenia. Również wystąpienia z zapytaniami do organów podatkowych państw obcych wymagały poprzedzenia zgromadzeniem odpowiednich dowodów, aby móc wykazać potrzebę wystąpienia z zapytaniem. Stanowisko organu w tym zakresie ma oparcie w art. 54 ust. 1 pkt 6 Rozporządzenia Rady UE nr 904/2010 z