Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka - Medek, Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Sędzia WSA Dominik Mączyński (sprawozdawca), , po rozpoznaniu w dniu 30 kwietnia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. [...] sp. z o.o. z siedzibą w G. od wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 21 sierpnia 2019 r. sygn. akt I SA/Gd 987/19 w sprawie ze skargi P. [...] sp. z o.o. z siedzibą w G. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 7 marca 2019 r. nr [...] w przedmiocie określenia przybliżonej kwoty zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od lutego 2017 r. do lutego 2018 r. oraz orzeczenia o zabezpieczeniu na majątku 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P. [...] sp. z o.o. z siedzibą w G. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
1. Skarga kasacyjna.
1.1. Skarżąca, pismem z dnia 4 grudnia 2019 r., wniosła skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 21 sierpnia 2019 r., I SA/Gd 987/19.
1.2. Zaskarżonemu wyrokowi zarzucono:
1) naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 22 oraz art. 45 pkt 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej w zw. z art. 87 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej poprzez przyjęcie, że wydana przez Naczelnika [...] Urzędu Celno-Skarbowego w S. decyzja, której przedmiotem jest zabezpieczenie na majątku Spółki oraz utrzymująca ją w mocy decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku jest zgodna z obowiązującym w Rzeczypospolitej Polskiej porządkiem prawnym podczas gdy narusza ona konstytucyjną zasadę wolności gospodarczej uniemożliwiając Podatnikowi prowadzenie bieżącej działalności operacyjnej, zaś dokonanie zabezpieczenia następuje na mocy arbitralnej decyzji urzędniczej, bez zapewnienia właściwej ochrony interesów Spółki, a nadto przepisy o zabezpieczeniu są sprzeczne z podstawowymi wolnościami uregulowanymi w Konstytucji i naruszają zasadę wolności gospodarczej oraz zasadę prawa do Sądu, zgodnie z którą każdy ma prawo do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd,
2) naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj. przepisu art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (dalej: p.p.s.a.) w związku z przepisami art. 33 § 1, § 2 pkt 3, § 3, § 4 pkt 2 w zw. z art. 33c § 2 w zw. z art. 52 § 1 pkt 1 w zw. z art. art. 233 § 1 pkt 2 lit. a) ustawy ordynacja podatkowa w zw. z art. 80 ust. 1 ustawy o Krajowej Administracji Skarbowej w zw. z art. 86 ust. 1 w zw. z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług poprzez przyjęcie, że w okolicznościach faktycznych niniejszej sprawy zachodzi uzasadniona obawa, że Podatnik nie wykona istniejącego lub mającego powstać zobowiązania podatkowego, podczas gdy Podatnik jest podmiotem rzeczywiście działającym, prowadzącym aktywnie (do czasu zablokowania rachunków bankowych Podatnika) rzeczywistą działalność operacyjną posiadającym stosowne zaplecze organizacyjne i techniczne w tym w szczególności zawarte umowy o świadczenie usług administracyjnych, księgowych, finansowych i w zakresie obsługi sprzedaży i marketingu na rzecz tego podmiotu. Podatnik posiada aktywa obrotowe w szczególności w postaci zapasów, towarów i należności, a w okolicznościach niniejszej sprawy schemat dokonywanych transakcji wynikający z polityki; koncernów samochodowych nie wskazuje na ryzyko wyłudzenia podatku od towarów i usług. Podatnik w momencie sprzedaży pojazdów posiadał ekonomiczne władztwo nad sprzedawanymi pojazdami, będącymi rzeczami indywidualnie oznaczonymi, Podatnik nie kupował kilkakrotnie tych samych samochodów, transakcje były realizowane zgodnie z zasadą swobody przepływu towarów przy czym Podatnik nie ma najmniejszego wpływu na to co dzieje się ze sprzedanymi samochodami po ich wydaniu nabywcy, Podatnik nie przeprowadza żadnych transakcji z podmiotami wskazanymi w uzasadnieniu skarżonej decyzji jako "podatnicy znikający" ani też nie ma z nimi żadnych powiązań, nie ma żadnej odpowiedzialności ani winy Podatnika w działaniach lub zaniechaniach podmiotów określonych jako "podatnicy znikający", a także innych pomiotów wskazanych w uzasadnieniu decyzji, zaś Organ nie wykazał na czym miałaby polegać korzyść odniesiona przez Skarżącego oraz dlaczego dane podmioty są jego zdaniem "podatnikami znikającymi", a ponadto Podatnik dokonując kwestionowanych transakcji działał w dobrej wierze,