Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Hieronim Sęk, Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Sędzia WSA del. Halina Adamczewska-Wasilewicz (sprawozdawca), Protokolant Marek Wojtasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 19 lutego 2015 r. sygn. akt I SA/Po 1292/14 w sprawie ze skargi M. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 31 października 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2008 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. J. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w P. kwotę 7.200 (słownie: siedem tysięcy dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
1. Wyrok Sądu I instancji i przedstawiony przez ten Sąd przebieg postępowania administracyjnego.
1.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 19 lutego 2015r. sygn. akt I SA/Po 1292/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę M. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 31 października 2012r., w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2008r.
1.2. Przedstawiając stan sprawy Sąd I instancji opisał przebieg postępowania wskazując na wydane w jego toku rozstrzygnięcia organów podatkowych oraz zapadłe wyroki sądów administracyjnych. Podał, że na skutek ustaleń poczynionych w postępowaniach toczących się w stosunku do Skarżącego prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą "P." w P., organ I instancji decyzją z dnia 9 grudnia 2011r. zakwestionował prawo Podatnika do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez "W." Sp. z o.o. w M., albowiem dokumenty te nie potwierdzały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. Organ kontroli skarbowej wskazał, że M.J. założył firmę "P." za namową P.S., któremu udzielił pełnomocnictwa do jej prowadzenia. Osobiście nie wystawiał faktur (poza kilkoma przypadkami, gdy treść faktury przekazał mu P.S.), nie dokonywał żadnych operacji na rachunku bankowym i nie prowadził ksiąg firmy. Wszystkimi sprawami firmy zajmował się P.S. Ustalono, że w 2008r. firma "P." wystawiła na rzecz szeregu firm faktury nie dokumentujące rzeczywistych transakcji gospodarczych. Wobec powyższego organ kontroli skarbowej określił Podatnikowi zobowiązanie w podatku od towarów i usług do zapłaty na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), dalej powołanej jako: "u.p.t.u."
Organ I instancji decyzją z dnia 17 lipca 2012r. zmienił ww. decyzję z dnia
9 grudnia 2011r. w trybie tzw. wymiaru uzupełniającego, na podstawie art. 230 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012r., poz. 749 ze zm.), dalej powoływana jako: "O.p."
1.3. Po rozpatrzeniu odwołania Dyrektor Izby Skarbowej w P. decyzją z dnia 31 października 2012r. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji z dnia 17 lipca 2012r. Organ podniósł, że faktury VAT wystawione przez firmę "P." M.J. nie potwierdzają rzeczywistych transakcji. Podatnik świadomie, z pełną premedytacją pozbawił się kontroli nad działalnością firmy założonej na swoje nazwisko, udzielając jednocześnie szerokiego pełnomocnictwa P.S., za namową którego założył firmę. Za niezrozumiały uznał organ całkowity brak zainteresowania wynikami finansowymi firmy w sytuacji, gdy działalność gospodarcza prowadzona była na nazwisko Podatnika (jako osoby fizycznej). Organ odwoławczy uznał, że okoliczność ustanowienia pełnomocnika nie zwalnia podatnika z odpowiedzialności za skutki powstałe w zakresie prawa podatkowego wynikające z prowadzonej działalności, zwłaszcza w sytuacji, gdy podatnik świadomie zrezygnował z jakiegokolwiek nadzoru nad działalnością firmy.