Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Sędzia NSA Sylwester Marciniak (spr.), Sędzia NSA Danuta Oleś, Protokolant Anna Błażejczyk, po rozpoznaniu w dniu 9 czerwca 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 28 października 2014 r. sygn. akt I SA/Ke 464/14 w sprawie ze skargi A. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 16 czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za lipiec 2012 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A. K. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w K. kwotę 2700 (słownie: dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
1. Wyrok sądu pierwszej instancji (k. 40 i 47-57 akt)
1.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 28 października 2014 r., sygn. akt I SA/Ke 464/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach (dalej: sąd pierwszej instancji) oddalił skargę A. K. (dalej: skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. (dalej: organ odwoławczy) z dnia 16 czerwca 2014 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za lipiec 2012 r.
1.2. Z uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynika, że główną kwestią sporną w sprawie było zakwestionowanie przez organy rzetelności faktur dokumentujących zakup (od M. Sp.j., dalej: spółka jawna) i sprzedaż (na rzecz M. Sp. z o.o., dalej: spółka z o.o.) przez skarżącego stali. Zdaniem organów faktury te nie dokumentują rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, tj. nie stwierdzają czynności dokonanych między wymienionymi w tych fakturach podmiotami.
1.3. Sąd pierwszej instancji oddalił skargę skarżącego, uznając, że organy prawidłowo i zgodnie z przepisami ustaliły stan faktyczny sprawy i zastosowały prawo materialne. Sąd zaznaczył, że na potwierdzenie tezy o fikcyjności spornych faktur organ przedstawił szereg ustaleń i argumentów, w tym wskazał na konkretne środki i źródła dowodowe oraz kryteria, jakimi się kierował dokonując oceny dowodów, a realizując zasadę prawdy obiektywnej zgromadził obszerny materiał dowodowy. Organ analizował zeznania i wyjaśnienia złożone przez skarżącego w Urzędzie Skarbowym w charakterze strony, w charakterze świadka w Komendzie Policji, wyjaśnień złożonych w postępowaniu sprawdzającym. Zdaniem sądu zasadnie organ zwrócił uwagę na fakt prowadzenia przez skarżącego działalności gospodarczej w innych dziedzinach (tartak, sklep spożywczo-przemysłowy, restauracja-hotel). Zakwestionowane transakcje były jedynymi w zakresie handlu stalą, a skarżący, jak wyjaśnił, rozpoczął działalność w tej dziedzinie z uwagi na pozyskanie nabywcy. Sąd podkreślił w związku z tym, że okoliczności związane z pozyskaniem nabywcy, tak co do nawiązania kontaktu, jak i warunków ustalanej transakcji, miały istotne znaczenie przy ocenie transakcji handlowych ze spółką jawną. Odmawiając wiarygodności twierdzeniom skarżącego w tym zakresie organ wskazał na rozbieżności w jego zeznaniach i wyjaśnieniach:
- skarżący nie znał osoby, która miała być nabywcą stali, podawał różne okoliczności nawiązania z nią kontaktu (numer telefonu tej osoby otrzymał od M. B./przypadkowego mężczyzny spotkanego w barze, przy czym kontrahentem skarżącego nie została osoba dysponująca przekazanym skarżącemu numerem telefonu)
- skarżący z nabywcą stali miał wyłącznie kontakt telefoniczny, nabywca miał zabrać stal własnym transportem z placu spółki jawnej i zapłacić gotówką (zeznania z dnia 8 kwietnia 2013 r.); skarżący spotkał się osobiście z dwoma mężczyznami (nabywcami), z którymi ustalił, że odbiorą stal z placu spółki jawnej i zapłacą gotówką (przesłuchanie w charakterze świadka); skarżący miał otrzymać przedpłatę, a po jej otrzymaniu wysłać towar (oświadczenie złożone w toku czynności sprawdzających).