Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Jarmasz, Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Sędzia WSA del. Wojciech Stachurski (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. .sp. z o.o. z siedzibą w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 11 września 2012 r. sygn. akt I SA/Łd 364/12 w sprawie ze skargi A. sp. z o.o. z siedzibą w K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 27 stycznia 2012 r. nr [...] w przedmiocie określenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy za wrzesień 2008 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A. z o.o. z siedzibą w K. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w L. kwotę 1800 (jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 11 września 2012 r., sygn. I SA/Łd 364/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę "A." Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. (dalej także jako: "Spółka") na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 27 stycznia 2012 r. w przedmiocie określenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy podatnika za wrzesień 2008 r.
Z przedstawionego przez Sąd I instancji stanu sprawy wynika, że Dyrektor Izby Skarbowej w L. decyzją z dnia 27 stycznia 2012 r. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w W. z dnia 30 maja 2011 r. określającą wobec Spółki kwotę różnicy podatku VAT należnego i naliczonego oraz umarzającą postępowanie w pozostałej części za miesiąc wrzesień 2008 roku.
Organy skarbowe ustalił, że Spółka we wrześniu 2008 roku zawyżyła podatek naliczony poprzez obniżenie podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT, dokumentujących dostawę węgla, wystawionych przez firmę W. Sp. z o.o. Zdaniem organów, zakwestionowane faktury dotyczą czynności, które nie zostały dokonane. Organy wskazały, że J. F., posługując się danymi Spółki W., podrabiając podpis H. S., wystawiał puste faktury niedokumentujące rzeczywistych transakcji i miał pełną świadomość roli, jaką odgrywa w przestępczym procederze. Stworzona dokumentacja podatkowo-księgowa odnosiła się jedynie do "papierowego" obrotu towarem, któremu nie towarzyszył rzeczywisty obrót węglem kamiennym. Powyższe uniemożliwia odliczenie podatku naliczonego wynikającego z przedmiotowych faktur, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej w skrócie "u.p.t.u.").
Ponadto organy stwierdziły, że Spółka w deklaracji VAT-7 za miesiąc wrzesień 2008 roku niezasadnie rozliczyła wewnątrzwspólnotową dostawę towarów w postaci węgla kamiennego (na łączną wartość 171.494,21 zł) na rzecz węgierskiego kontrahenta - spółki "A.". Transakcje te zostały udokumentowane fakturami VAT. Przy każdej z faktur znajduje się specyfikacja wraz z odbiorem towaru opatrzona pieczątką firmową węgierskiej spółki, według której nazwa spółki brzmi: "A." i parafką odbiorcy. W ocenie organów, zebrany w sprawie materiał dowodowy wskazuje, że nie doszło do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na rzecz firmy węgierskiej. Z przesłuchań świadków - właścicieli pojazdów, których numery rejestracyjne widnieją na przedstawionych przez skarżącą Spółkę dokumentach CMR, dokonanych przez węgierskie organy śledcze, jednoznacznie wynika, że nie był możliwy transport węgla kamiennego tymi pojazdami w ilościach wskazanych na dokumentach CMR, po części z uwagi, że typ pojazdu, ich charakter, ładowność nie pozwalałyby na ładunek towaru w ilości około 25.000 kg, a po części, gdyż nawet w przypadku spełnienia przez dany pojazd warunków technicznych do przewozu takiej ilości towaru, właściciele takich pojazdów jednoznacznie wskazali, że dla firmy A. nigdy nie wykonywali transportu węgla kamiennego z Polski na Węgry i zaprzeczyli jakimkolwiek przewozom wskazanego towaru z Polski.