Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia NSA Artur Mudrecki (sprawozdawca), Protokolant Marta Sokołowska - Juras, po rozpoznaniu w dniu 4 września 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 2 kwietnia 2012 r. sygn. akt I SA/Łd 54/12 w sprawie ze skargi R. D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 31 października 2011 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za lipiec, wrzesień i październik 2006 r. oraz nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za sierpień 2006 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od R. D. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w L. kwotę 1200 (słownie: jeden tysiąc dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
1. Wyrok Sądu pierwszej instancji
Wyrokiem z dnia 2 kwietnia 2012r., sygn. akt I SA/Łd 54/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę R.D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 31 października 2011 r.
2. Przedstawiony przez Sąd tok postępowania
2.1. Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej w L. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w L. z dnia 30 sierpnia 2010 r. określającą R.D. zobowiązanie z tytułu podatku od towarów i usług za miesiące lipiec, wrzesień i październik 2006 r. oraz nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za sierpień 2006 r.
Podstawą takiego rozstrzygnięcia było ustalenie, że skarżący nieprawidłowo dokonał odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego z faktur wystawionych przez "E." M.K., gdyż dokumenty te nie odzwierciedlały rzeczywistych transakcji gospodarczych. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy jednoznacznie przesądzał, że firma "E." M.K. nie mogła dostarczać stronie paliwa, a faktury, jakie zostały wystawione przez to przedsiębiorstwo, zostały sfałszowane. Całokształt zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie potwierdzał, że dostawcą paliwa do firmy "E." była Spółka "K.".
Dysponując dowodami m.in: - zeznaniami R.K. (prezesa zarządu K. Sp. z o.o.) z dnia 14 lutego 2007 r., jakie złożył przed pracownikiem Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego Delegatury w K.; - ostateczną decyzją Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K z dnia 8 września 2008 r. wydaną dla "K." Sp. z o.o.; - ekspertyzą z dnia 16 marca 2009 r. z zakresu badań kryminalistycznych dokumentów, organ uznał, że M.K. nie mógł nabywać paliwa od "K." Sp. z o.o., jak również, że nie miał oprócz ww. firmy żadnych innych dostawców. Właściciel firmy "E." nie mógł dokonywać sprzedaży paliwa innym odbiorcom (w tym R.D.).
Organ wskazał również na decyzje Naczelnika Urzędu Skarbowego w T., określające, na podstawie art. 108 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54 poz. 535 ze zm. dalej zwaną ustawą o VAT), obowiązek zapłaty podatku wynikającego z wystawionych faktur przedsiębiorstwa "E" M.K. za październik, listopad i grudzień 2005 r. oraz styczeń, luty, kwiecień, maj, czerwiec i lipiec 2006 r. Kwestię fikcyjnego działania przedsiębiorstwa "E." przesądził ostatecznie, zdaniem organu, Sąd Rejonowy w T., wydając w stosunku do M. K. wyrok o sygn. akt II K 538/10.
2.2. Kwestionując zasadność powyższego rozstrzygnięcia strona zaskarżyła je do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi. W skardze wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji sformułowała liczne zarzuty naruszenia przepisów postępowania jak i prawa materialnego.
3. Uzasadnienie rozstrzygnięcia Sądu pierwszej instancji
Wojewódzki Sąd Administracyjny skargę oddalił. Sąd wskazał, że w aktach sprawy znajdują się ostateczne decyzje Naczelnika Urzędu Skarbowego w T. z 17 lipca 2008 r. określające M.K. obowiązek zapłaty podatku za styczeń, luty, kwiecień, maj, czerwiec i lipiec 2006 r. na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy o VAT. Przepis ten wprowadza specyficzną instytucję obowiązku zapłaty podatku w razie samego wystawienia faktury. Charakter kwoty wykazanej w fakturze jako podatek należny w rozumieniu ustawy o VAT, w istocie nie będącej podatkiem należnym w tym rozumieniu, jest okolicznością nie pozwalająca na objęcie tej kwoty systemem rozliczeń dokonywanym przez podatnika w deklaracji VAT-7 w ramach podstawowego mechanizmu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, naliczenie podatku należnego - odliczenie podatku naliczonego - Sąd wskazał tutaj na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 stycznia 2009 r., I FSK 1658/07.