Pod pojęciem dostawy świadczonej w sposób ciągły, o której mowa w art. 19a ust. 4 w związku z ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. w Dz.U z 2011 r. Nr 173, poz. 1054 ze zm.) należy rozumieć dostawę, która realizowana jest w sposób ciągły, w drodze świadczeń częściowych, dla której ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Sędzia NSA Krzysztof Wujek (sprawozdawca), Protokolant Marta Sokołowska-Juras, po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej F. G. P. Sp. z o.o. z siedzibą w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 5 lutego 2015 r. sygn. akt I SA/Łd 1293/14 w sprawie ze skargi F. G. P. Sp. z o.o. z siedzibą w K. na interpretację indywidualną Ministra Finansów (obecnie: Szefa Krajowej Administracji Skarbowej) z dnia 26 sierpnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2014 r. nr [...] , 3) zasądza od Szefa Krajowej Administracji Skarbowej na rzecz F. G. P. Sp. z o.o. z siedzibą w K. kwotę 737 (słownie: siedemset trzydzieści siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Wyrokiem z 5 lutego 2015 r., wydanym w sprawie o sygn. akt I SA/Łd 1293/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę Spółki z o.o. F. z siedzibą w K. na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego o numerze [...], wydaną 26 sierpnia 2014 r. przez działającego w imieniu Ministra Finansów Dyrektora Izby Skarbowej w L.
Z uzasadnienia wyroku wynika, że we wniosku o udzielenie interpretacji Spółka F. przedstawiła następujący stan faktyczny.
W ramach działalności gospodarczej Spółka zaopatruje swych kontrahentów w farby i lakiery drukarskie. Czyni to na podstawie umów zawartych na czas nieokreślony, przewidujących okresy rozliczeniowe dziesięciodniowe lub miesięczne. Dostawy te wykonywane są na terytorium kraju, na podstawie zamówień, a po upływie okresu rozliczeniowego Spółka wystawia fakturę za całość dostaw zrealizowanych w danym okresie rozliczeniowym. Zdarzają się sytuacje, w których towar zostaje wysłany do klienta z końcem okresu rozliczeniowego, a dociera do niego w dniu, który jest już objęty następnym okresem rozliczeniowym. Co do zasady Spółka organizuje i opłaca transport towaru do klientów według zasad wynikających z nomenklatury Incoterms 2010, a odbiór towaru następuje w magazynie klienta. Towary nie są dostarczane transportem własnym Spółki, a wyłącznie za pośrednictwem firm przewozowych na zlecenie odbiorcy towaru. Spółka nie ponosi odpowiedzialności za utratę bądź zniszczenie towaru poczynając od momentu wydania go przewoźnikowi.
Na tle tego stanu faktycznego Spółka zadała trzy pytania:
- czy prawidłowo rozpoznaje obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług w ten sposób, że powstaje on z upływem każdego okresu rozliczeniowego, w którym towar opuszcza jej magazyn,
- czy prawidłowym jest wskazanie na fakturze ostatniego dnia okresu rozliczeniowego jako daty zakończenia dostawy towarów,
- czy w przypadku wysyłki towaru z końcem okresu rozliczeniowego i jego odbiorem przez klienta w nowym okresie rozliczeniowym Spółka prawidłowo uznaje, że dostawa została dokonana w okresie rozliczeniowym, w którym nastąpiła wysyłka towaru do klienta.
Przedstawiając własne stanowisko Spółka stwierdziła, że:
- obowiązek podatkowy powstaje z upływem każdego okresu rozliczeniowego, w którym towar opuszcza jej magazyn,
- datą zakończenia dostawy powinien być ostatni dzień okresu rozliczeniowego, na który strony umówiły się,
- Spółka jest uprawniona do uznania, że dostawa została dokonana z końcem tego okresu rozliczeniowego, w którym towar opuścił jej magazyn, również wówczas, gdy dotarł do klienta w nowym okresie rozliczeniowym.
Swój pogląd uzasadniła treścią art.: 7 ust. 1, 19a ust. 1 i 3, 106i ust. 1 i ust. 7, 106b ust. 1 pkt 1 oraz 106e ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity w Dz.U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054 ze zm.) - dalej określanej jako "ustawa o VAT".
W interpretacji indywidualnej z 26 sierpnia 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w L. uznał, że stanowisko Spółki jest nieprawidłowe. Stwierdził, że w opisanym przez Spółkę stanie faktycznym mamy do czynienia z jednorazowymi dostawami dokonywanymi na zasadach ustalonych w umowach zawartych z kontrahentami. Pomimo tego, że dostawy te są stałe i powtarzalne, to jednak można każdą z nich wyodrębnić jako samodzielną dostawę, która jest określona co do przedmiotu i czasu realizacji. Samo zawarcie umowy na dostawy dokonywane w określonym czasie nie przesądza o uznaniu ich za sprzedaż o charakterze ciągłym i nie pozwala na zastosowanie art. 19a ust. 4 w zw. z ust. 3 ustawy o VAT. Dostawy opisane we wniosku Spółki nie mogą być zatem uznać za wykonane z upływem każdego okresu rozliczeniowego, obowiązek podatkowy z tytułu tych dostaw powstaje na zasadach ogólnych z art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, czyli z chwilą dokonania każdej z nich.