Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Zirk - Sadowski (spr.), Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 10 lutego 2014 r., sygn. akt I SA/Bd 907/13 w sprawie ze skargi E. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 24 września 2013 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2008 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Bydgoszczy, 2) zasądza od E. J. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w B. kwotę 3700 (słownie: trzy tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
1. Zaskarżonym wyrokiem z 10 lutego 2014 r., I SA/Bd 907/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy uchylił, na skutek skargi E. J., zaskarżoną decyzję Dyrektora Izby Skarbowej B. z 24 września 2013 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2008 r., stosownie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej Ppsa.
2. W motywach wyroku zauważono, że decyzją z 27 czerwca 2013 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. dokonał rozliczenia skarżącej podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2008 r. oraz działając na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej u.p.t.u.) określił stronie wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu wystawienia faktur VAT niedokumentujących rzeczywistych transakcji. Z kolei zaskarżoną decyzją organ odwoławczy utrzymał w mocy decyzję pierwszoinstancyjną.
Organy zauważyły, że w okresie będącym przedmiotem postępowania strona była zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadziła działalność gospodarczą, której przedmiotem była sprzedaż armatury, pod nazwą [...] A. w B. Według organów, faktury VAT wystawione przez Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe G. [...] A. G. nie dokumentowały rzeczywistych transakcji gospodarczych, zatem nie stanowiły podstawy do obniżenia podatku należnego, stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a u.p.t.u. Ponadto ustalono, że rzekomymi nabywcami usług skarżącej w przedmiotowym okresie były następujące podmioty: [...] W. sp. j. T. M., M. M. oraz PHU P. R. P. Zgromadzony w tym zakresie materiał dowodowy wykazał, że współpraca skarżącej z ww. nabywcami sprowadzała się wyłącznie do pośredniczenia w obrocie fakturami nieodzwierciedlającymi rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. W wyniku podjętych czynności dowodowych potwierdzono fakt wystawienia i wprowadzenia do obrotu prawnego przez stronę pustych faktur wymienionych w decyzji. Dlatego też, na podstawie art. 108 ust. 1 u.p.t.u., skarżąca została zobligowana do zapłaty podatku wykazanego w tych fakturach.
3. Uchylając zaskarżoną decyzję Sąd potwierdził poprawność stanowiska organu odnośnie do faktur wystawionych przez A. G. na rzecz skarżącej, tj. że nie dokumentowały one rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych (były fikcyjne), a w związku z tym nie dawały prawa do odliczenia podatku naliczonego w nich wykazanego, stosownie do art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a, art. 88 ust.3a pkt 4 lit. a u.p.t.u., a także art. 168 lit. a dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Ponadto zasadnie w ocenie Sądu organy podatkowe uznały, że faktury sprzedaży wystawione przez E. J. na rzecz [...] W. sp. j. T. M., M. M. nie odzwierciedlały rzeczywistych transakcji gospodarczych, oraz że znajduje do nich zastosowanie art. 108 ust. 1 u.p.t.u.