Skarga kasacyjna na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Zielonej Górze w przedmiocie podatku od towarów i usług za czerwiec, lipiec, sierpień i wrzesień 2015 r.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Zubrzycki (spr.), Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Sędzia WSA (del.) Dominik Mączyński, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 21 października 2021 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 18 października 2017 r. sygn. akt I SA/Go 321/17 w sprawie ze skargi J. B. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Zielonej Górze z dnia 8 czerwca 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za czerwiec, lipiec, sierpień i wrzesień 2015 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Zielonej Górze z dnia 8 czerwca 2017 r. nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w D. z dnia 19 stycznia 2017 r. nr [...], 3) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Zielonej Górze na rzecz J. B. kwotę 4631 (cztery tysiące sześćset trzydzieści jeden) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania za obie instancje.

Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/5

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji.

1.1. Wyrokiem z 18 października 2017 r. w sprawie I SA/Go 321/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim oddalił skargę J. B. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Zielonej Górze (dalej: DIAS) z 8 czerwca 2017 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za czerwiec, lipiec, sierpień i wrzesień 2015 r. (opisany wyrok i powołane w uzasadnieniu orzeczenia sądów administracyjnych dostępne są w internetowej bazie orzeczeń CBOSA).

1.2. Sąd pierwszej instancji przedstawiając stan faktyczny sprawy podał, że zaskarżoną decyzją DIAS utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w D. z 19 stycznia 2017 r., którą określono skarżącemu zobowiązanie w podatku od towarów i usług za ww. okresy rozliczeniowe. Organ stwierdził, że skarżący rozliczając podatek VAT nie uwzględnił tego podatku należnego z tytułu sprzedaży nieruchomości, które miały miejsce w ww. miesiącach 2015 r. DIAS w uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia wskazał, że na podstawie umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego z 18 grudnia 2008 r., Repertorium A Nr [...], skarżący nabył gospodarstwo rolne z zabudowaniami położone w L., w gminie D., składające się z działek numer [...], [...], [...] o łącznej powierzchni 4,60 ha. Z treści ww. aktu wynikało, że skarżący zamieszkiwał w [...]. Działka numer [...] zabudowana była wolno stojącym budynkiem mieszkalnym numer [...] oraz stodołą połączoną z oborą. Działki numer [...] i [...] były niezabudowane i stanowiły nieruchomości rolne: grunty orne, nieużytki pastwiska trwałe oraz łąki trwałe oznaczone symbolami: RV, RVI, N, PSIY, ŁIV, ŁV. Z § 2 ww. aktu notarialnego wynika, że przedłożono i okazano zaświadczenie Urzędu Miasta i Gminy w D. z 7 maja 2007 r., nr [...] stwierdzające, że działka numer [...] jest niezabudowana i nie jest aktualnie objęta planem zagospodarowania przestrzennego gminy. Cena łącznie wyniosła 140.000,00 zł, przy czym kwota 24.400,00 zł miała zostać zapłacona sprzedającym przez nabywcę gotówką ze środków własnych, zaś reszta - w kwocie 115.600,00 zł gotówką z kredytu udzielonego na ten cel. Wydanie przedmiotu umowy w posiadanie nabywcy miało nastąpić w terminie do 18 stycznia 2009 r. Skarżący jako nabywca oświadczył, że nabyte tym aktem notarialnym nieruchomości nie będą stanowiły jego gospodarstwa rolnego w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym. Z zeznań skarżącego przesłuchanego w charakterze strony 13 maja 2016 r. wynikało, że nabył gospodarstwo rolne do celów prywatnych. W okresie, w którym nabył nieruchomość rolną prowadził usługi leśne. Jego zamiarem nie było prowadzenie gospodarstwa rolnego. Działka nr [...] nie była mu potrzebna do prowadzenia działalności w zakresie usług leśnych, a ponieważ planował remont i rozbudowę nabytego domu mieszkalnego i nie posiadał wystarczających środków pieniężnych na remont domu mieszkalnego postanowił sprzedać jedną z działek o nr [...], dzieląc ją na mniejsze działki. Nie miał wpływu na ilość działek jaka powstała po podziale działki nr [...], bo projekt podziału działki sporządziła gmina, a jego poproszono jedynie na konsultację i wyrażenie zgody na zaproponowany podział. Co do sposobu pozyskiwania nabywców działek, zeznał, że poprzez ogłoszenie w Internecie nie dokonał żadnej sprzedaży, że umieścił ogłoszenie przy drodze głównej o sprzedaży działek i po jakimś czasie zaczęły się z nim kontaktować osoby, które chciały nabyć te działki. Wiadomość o sprzedaży przez niego działek rozeszła się również "pocztą pantoflową" i głównie za pośrednictwem tego sprzedał wszystkie działki. Do sprzedaży pozostała jedna działka o nr [...]. Płatność dokonywana była przelewem lub gotówką w zależności od decyzji osoby kupującej. Pismem z 23 grudnia 2009 r. a następnie 3 grudnia 2010 r. skarżący wystąpił do Burmistrza D. (dalej: Burmistrz) z wnioskiem o sporządzenie dla działki nr [...] miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W uzasadnieniu podał: "Przekształcenie i podział na działki rekreacyjne.". Dnia 29 marca 2011 r. Rada Miejska w D. podjęła uchwałę nr [...] w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w miejscowości L. Na podstawie uchwały nr [...] Rady Miejskiej w D. z 28 listopada 2012 r. uchwalony został miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego w miejscowości L. Wynika z niego, że działka nr [...] została przeznaczona pod tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej (MN), KDW - droga wewnętrzna. Skarżący niezwłocznie po uchwaleniu ww. miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego podjął z własnej inicjatywy czynności polegające na doprowadzeniu do podziału działki nr [...] na kilkanaście mniejszych działek, albowiem pismem z 6 lutego 2013 r. wystąpił do Burmistrza z wnioskiem o wydanie postanowienia opiniującego wstępny projekt podziału działki nr [...] na 15 działek. Postanowienie w tym zakresie, pozytywnie opiniujące projekt podziału działki nr [...], Burmistrz wydał 21 lutego 2013 r. Decyzją z 8 kwietnia 2013 r. Burmistrz zatwierdził podział działki nr [...] na 15 mniejszych działek. Z ww. decyzji Burmistrza wynika, że wydzielone działki gruntu nie mają dostępu do drogi publicznej, dlatego podział nieruchomości dokonuje się pod warunkiem, że przy zbywaniu działek wydzielonych zostanie ustanowiona służebność gruntowa. Skarżący poniósł koszty: za wykonanie podziału ww. działki 7.500 zł; za opłatę adiacencką 3.726,25 zł; z tytułu wzrostu wartości nieruchomości o łącznej powierzchni 2,0069 ha; jednorazowe opłaty planistyczne w łącznej wysokości 25.151,34 zł.

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej