Skarga kasacyjna na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł w przedmiocie określenia długu celnego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym : Przewodniczący Janusz Drachal, Sędzia NSA, Sędziowie (NSA Urszula Raczkiewicz (spr.), Józef Waksmundzki, Protokolant Małgorzata Suchocka, po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2004r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej "[...]" Spółka z o.o. w Gryfinie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 21 kwietnia 2004r. sygn.akt SA/Sz 1309/02 w sprawie ze skargi "[...]" Spółka z o.o. w Gryfinie na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 29 kwietnia 2002r. Nr [...] w przedmiocie określenia długu celnego 1. Zaskarżony wyrok uchyla i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Szczecinie; 2. Zasądza od Dyrektora Izby Celnej w Szczecinie na rzecz skarżącej "[...]" Spółki z o.o. w Gryfinie kwotę 235 (dwieście trzydzieści pięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/6

Wyrokiem z dnia 21 kwietnia 2004 r.- sygn. akt SA/Sz 1309/02 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę [...] - Spółki z o.o. z siedzibą w Gryfinie na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł w Warszawie z dnia 29 kwietnia 2002 r. (nr [...]) w przedmiocie długu celnego.

Stan sprawy przedstawiał się następująco. W dniu 24 maja 1999 r. Agencja Celna [...], działając w imieniu [...] Spółki z o.o. z siedzibą w Gryfinie, zgłosiła do procedury dopuszczenia do obrotu towary w postaci różnego rodzaju kosmetyków, w tym m. in. wymienione w pozycjach 2, 8, 13 i 14 - tj. testery, próbki do uzupełniania testerów, displey'e-testery do akwizycji, katalogi handlowe do akwizycji, wkładki i obwoluty do katalogów oraz plakaty reklamowe wnosząc jednocześnie o zwolnienie od cła towarów wymienionych w pozycjach 2, 8, 13 i 14.

Przyjęcie zgłoszenia celnego przez organ celny spowodowało objęcie wymienionych w nim towarów procedurą dopuszczenia do obrotu i określenie kwoty wynikającej z długu celnego, z jednoczesnym zwolnieniem od cła towarów ujętych w pozycjach 2, 8, 13 i 14 zgłoszenia na podstawie art. 190 § 1 pkt 14 Kodeksu celnego.

Funkcjonariusze celni z Działu Powtórnej Kontroli Celnej Urzędu Celnego w Szczecinie przeprowadzili kontrolę celną w Spółce [...], w wyniku której ustalili, że towary zwolnione od cła na podstawie art. 190 § 1 pkt 14 Kodeksu celnego były sprzedawane innym podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą.

Na podstawie wyników tej kontroli, Dyrektor Urzędu Celnego w Szczecinie decyzją nr [...] z dnia 15 listopada 2001 r. uznał to zgłoszenie celne za nieprawidłowe w części dotyczącej zwolnienia od cła na podstawie art. 190 § 1 pkt 14 Kodeksu celnego towarów wymienionych w pozycjach 2, 8, 13 i 14 stwierdzając jednocześnie, że w dniu 24 maja 2000 r. powstał z mocy prawa dług celny w stosunku do tego towaru.

W uzasadnieniu decyzji Dyrektor Urzędu Celnego w Szczecinie podniósł, że - w wyniku kontroli przeprowadzonej w firmie [...] - ustalono, iż towary uprzednio zwolnione od cła na podstawie art. 190 § 1 pkt 14 Kodeksu celnego firma ta sprzedawała, wobec czego należy uznać, że towary te posiadały wartość handlową i nie służyły celom określonym w tym przepisie, lecz były przedmiotem obrotu handlowego. Ponadto, organ orzekający w sprawie stwierdził, że towary te nie spełniają również przesłanek określonych w art. art. II i IV, ratyfikowanej przez Polskę, Konwencji Międzynarodowej Dla Ułatwienia Importu Próbek Handlowych i Materiału Reklamowego podpisanej w Genewie dnia 7 listopada 1952 r. (Dz.U. z 1960 r. Nr 38, poz. 221).

Spółka [...] odwołała się od tej decyzji podnosząc, że sprowadzone przez nią do akwizycji towary nie posiadają wartości handlowej, ale to nie oznacza, iż nie mają one żadnej wartości użytkowej i że Spółka nie może sobie pozwolić na rozdawanie dystrybutorom ich narzędzi pracy. Ponadto według odwołującej się Spółki art. 190 § 1 pkt 14 Kodeksu celnego nie wprowadza zakazu odsprzedaży materiałów przeznaczonych do akwizycji.

Strona 1/6