Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA - Kazimierz Jarząbek (spr.) Sędziowie NSA - Jan Bała - Edward Kierejczyk Protokolant - Stefan Ukalski po rozpoznaniu w dniu 5 listopada 2004 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 stycznia 2004 r. sygn. akt 6 II SA 1280/02 w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Ministra Finansów z dnia [...] lutego 2002 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy wydania świadectwa kwalifikacyjnego uprawniającego do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych 1) uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania; 2) zasądza od Ministra Finansów na rzecz M. K. 220 zł (dwieście dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 26 stycznia 2004 r. sygn. Akt 6 II SA 1280/02 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M. K. na decyzję Ministra Finansów z dnia [...] lutego 2002 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy wydania świadectwa kwalifikacyjnego uprawniającego do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych.
W uzasadnieniu wyroku Sąd podał, że Minister Finansów decyzjami z dnia [...] lutego 2002 r. i [...] grudnia 2001 r. odmówił Pani M. K. wydania świadectwa kwalifikacyjnego uprawniającego bez egzaminu do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych ze względu na niespełnienie wymogów dotyczących praktyki w księgowości, powołując się na § 2 ust. l pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 sierpnia 1998 r. w sprawie kwalifikacji i innych wymagań, których spełnienie uprawnia do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych, organizacji i trybu działania Komisji Egzaminacyjnej powołanej do sprawdzenia tych kwalifikacji oraz wzoru świadectwa stwierdzającego te kwalifikacje i wymagania (Dz.U. Nr 114, poz. 734 i Nr 138 poz. 894), na mocy którego świadectwo kwalifikacyjne bez egzaminu otrzymują m.in. osoby posiadające dyplom ukończenia studiów wyższych na dowolnym kierunku oraz świadectwo ukończenia studiów podyplomowych z zakresu rachunkowości i co najmniej dwuletnią praktykę w księgowości. Minister Finansów stwierdził, że wnioskodawczyni spełnia kryterium wykształcenia na skutek ukończenia wyższych studiów magisterskich i studiów podyplomowych w zakresie rachunkowości, nie uznał natomiast jako praktyki w księgowości jej zatrudnienia od 1.09.1999 r. w Z. U.-H. "B." E. P. z/s w Ś. na stanowisku księgowej (przez okres 2 lata i 3 dni przed złożeniem wniosku), gdzie prowadziła księgowość firmy w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.
Minister Finansów uzasadnił swoje decyzje tym, że podatkowa księga przychodów i rozchodów jest ewidencją do celów podatkowych pozwalającą na określenie zobowiązań podatkowych, natomiast nie wiąże się z wykonywaniem czynności związanych z prowadzeniem ksiąg rachunkowych. Dlatego nie można uznać zatrudnienia przy prowadzeniu podatkowej księgi przychodów i rozchodów jako tożsamej z praktyką w księgowości.
W skardze z dnia 8 kwietnia 2002r. do Naczelnego Sądu Administracyjnego skarżąca zarzuciła powyższej decyzji błędną wykładnię § 2 cytowanego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 sierpnia 1998 r. przez przyjęcie, że prowadzenie księgowości w jednostkach gospodarczych prowadzących działalność gospodarczą w oparciu o podatkowa księgę przychodów i rozchodów nie jest tożsame z posiadaniem praktyki w księgowości.
W odpowiedzi na skargę Minister Finansów wniósł o jej oddalenie, podtrzymując stanowisko i argumenty zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, a także powołał się na definicję zawartą w Encyklopedii Rachunkowości Mieczysława Klimasa (Wyd. "Poltex", Warszawa 1997), której nie zawiera rozporządzenie.
Nabycie praktyki w księgowości wiąże się zdaniem Ministra Finansów, z rzeczywistym, samodzielnym wykonywaniem czynności związanych z prowadzeniem ksiąg rachunkowych na podstawie przepisów ustawy o rachunkowości, a więc dopiero kilkuletnia praktyka przy samodzielnym prowadzeniu ksiąg rachunkowych na podstawie przepisów ustawy o rachunkowości daje możliwość posiadania odpowiedniej, fachowej wiedzy i doświadczenia.