1. W postępowaniu przed wojewódzkim sądem administracyjnym cofnięcie skargi, o jakim mowa w art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, ze skutkiem określonym w art. 161 par. 1 pkt 1 tej ustawy możliwe jest do czasu wydania przez ten sąd orzeczenia od którego przysługuje skarga kasacyjna.
2. Przepis art. 189 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi przewidujący możliwość uchylenia przez Naczelny Sąd Administracyjny zaskarżonego wyroku i umorzenia postępowania sądowego w sprawie ma zastosowanie wówczas gdy skuteczne cofnięcie skargi zostało dokonane w postępowaniu przed wojewódzkim sądem administracyjnym, który jednakże postępowania tego nie umorzył.
3. Przepis art. 189 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wyłącza możliwość cofnięcia skargi w postępowaniu kasacyjnym przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. W tym postępowaniu natomiast odpowiednie stosowanie przepisów art. 60 i art. 161 par. 1 pkt 1 poprzez art. 193 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi dotyczy cofnięcia skargi kasacyjnej i umorzenia z tej przyczyny tego postępowania.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Kacprzak (spr.), Sędziowie NSA Rafał Batorowicz, Józef Waksmundzki, Protokolant Tomasz Filipowicz, po rozpoznaniu w dniu 9 lutego 2005 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 lipca 2003 r. sygn. akt II SA 793/01 w sprawie ze skargi "I." Spółki z o.o. z siedzibą w B. na decyzję Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia 31 stycznia 2001 r. Nr [...] w przedmiocie koncesji na rozpowszechnianie programu radiowego oddala skargę kasacyjną
Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 24 lipca 2003 r. sygn. akt II SA 793/01, po rozpoznaniu skargi spółki "I." Spółka z o.o. w B. na decyzję Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia 31 stycznia 2001 r. nr [...], uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia 6 listopada 2000 r. nr [...], jak również uchylił uchwałę Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia 25 stycznia 2001 r. nr [...] oraz poprzedzającą ją uchwałę z dnia 16 września 1999 r. nr [...].
W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia Sąd podał, że Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, zwany dalej "Przewodniczący KRRiT", decyzją z dnia 6 listopada 2000 r. nr [...] odmówił spółce "I." Spółka z o.o. w B. przyznania koncesji radiowej na nadawanie programu pod nazwą "R. F.", stwierdzając, że dokumentacja programowa zawierająca koncepcję programu o charakterze wyspecjalizowanym zawierała nieprecyzyjne opisy poszczególnych rodzajów audycji. Zdaniem organu koncesyjnego zamiar wnioskodawcy co do stworzenia programu o charakterze kulturoznawczym nie znalazł należytego odzwierciedlenia w załączonej ramówce tygodniowej.
"I." Spółka z o.o. z siedzibą w B. wystąpiła w dniu 20 listopada 2000 r. do Przewodniczącego KRRiT z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy.
Decyzją z dnia 31 stycznia 2001 r. nr [...] Przewodniczący KRRiT na podstawie art. 33 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 1993 r. Nr 7, poz. 34 z późn. zm.) oraz art. 104, 107 i 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 127 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego, po rozpoznaniu wniosku "I." Spółka z o.o., postanowił utrzymać w mocy decyzję o odmowie udzielenia koncesji na rozpowszechnianie programu radiofonicznego pod nazwą "R. F.".
W uzasadnieniu Przewodniczący KRRiT stwierdził, że decyzja z dnia 6 listopada 2000 r. nr [...] stanowiła rozstrzygnięcie postępowania prowadzonego wobec wniosków dotyczących częstotliwości zlokalizowanej w B., złożonych w związku z pkt 1.5.2. ogłoszenia z dnia 29 grudnia 1998 r. Przewodniczącego KRRiT o możliwości udzielenia albo dokonania zmiany (rozszerzenia) koncesji na rozpowszechnianie programów radiofonicznych. W uzasadnieniu decyzji Przewodniczący KRRiT stwierdził, że "I." Spółka z o.o. nie złożyła żadnych nowych dokumentów i informacji pozwalających na stwierdzenie, iż przedstawiona dotychczas dokumentacja programowa potwierdzała deklarowaną we wniosku koncesyjnym charakterystykę programu wyspecjalizowanego: kulturalno-edukacyjno-muzyczną. Organ koncesyjny uznał też, że przedstawiona w procesie koncesyjnym dokumentacja nie uwzględniała nakładów finansowych niezbędnych na początkową działalność, a zaplanowane zgodnie z planem finansowym uzyskanie dodatniego wyniku finansowego już w pierwszym roku działalności było, zdaniem organu orzekającego, trudne do osiągnięcia.
Powyższą ostateczną decyzję Przewodniczącego KRRiT "I." Spółka z o.o. zaskarżyła do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie, wnosząc o jej uchylenie oraz zobowiązanie Przewodniczącego KRRiT w trybie art. 26 ustawy o NSA do wydania koncesji na nadawanie programu radiowego na rzecz spółki.