Skarga kasacyjna na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Kazimierz Brzeziński (spr.), Sędziowie NSA Józef Waksmundzki, Halina Wojtachnio, Protokolant Eliza Skibińska, po rozpoznaniu w dniu 21 października 2004 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej ze skargi kasacyjnej [...] Spółki z o.o. w Warszawie od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Poznaniu z dnia 9 grudnia 2003 r. sygn. akt I SA/Po 1819/01 w sprawie ze skargi [...] Spółki z o.o. w Warszawie na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 21 czerwca 2001 r. Nr [...] w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe 1. Uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu; 2. Zasądza od Dyrektora Izby Celnej w Rzepinie na rzecz [...] Spółki z o.o. w Warszawie kwotę 220 złotych (dwieście dwadzieścia) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/9

Zaskarżonym wyrokiem Sąd oddalił skargę "[...]" Spółki z o.o. w Warszawie na wymienioną w sentencji wyroku decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł utrzymującą w mocy decyzję organu I instancji (po częściowej zmianie jej podstawy prawnej), w której uznano podane w niej zgłoszenie celne za nieprawidłowe i zakwalifikowano do kodu PCN 8703 23 190 importowane samochody jako pojazdy osobowo-towarowe.

W jego uzasadnieniu Sąd przytoczył następującą argumentację.

Organ celny prawidłowo zastosował w rozpatrywanej sprawie przepisy o weryfikacji zgłoszeń celnych, co nie oznacza naruszenia zasady zaufania do organów celnych (art. 121 Ordynacji podatkowej). Zasada ta nie może bowiem polegać na kontynuacji błędnej praktyki, lecz musi być rozumiana przede wszystkim jako konieczność wydawania decyzji nie zawierających błędów i zgodnych z obowiązującym prawem (por. wyrok NSA z dnia 8 grudnia 1999 r. SA/Sz 1775/98 niepublikowany). Nie można mówić o naruszeniu tej zasady w sytuacji, gdy importer nie dokonuje prawidłowego zgłoszenia celnego (również w zakresie klasyfikacji towarowej).

Wadliwość sposobu przeprowadzenia przez organ I instancji dowodu z zeznań funkcjonariusza celnego (nie powiadomiono o tym strony skarżącej), nie miała znaczenia dla zasadności zastosowania uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe i określenia kwoty wynikającej z długu celnego zgodnie z przepisami prawa celnego. Zeznania świadka nie przesądziły treści decyzji. Pełnomocnik Spółki zapoznał się z protokołem przesłuchania i Spółka nie zwróciła się o ponowne przesłuchanie tego świadka w swojej obecności.

Organy celne ustosunkowały się do dokumentów homologacyjnych, co przeczy zarzutowi skarżącej, że przedstawione przez nią dowody nie zostały wzięte pod uwagę przed wydaniem decyzji. Organy celne wskazały, że w protokołach homologacji znajduje się zapis mówiący, iż importer, wprowadzając do pojazdów przegrodę, oddzielającą przestrzeń pasażerską od ładunkowej z alternatywnym jej położeniem, zmienił tylko liczbę miejsc do siedzenia i zachował bez zmiany typ pojazdu.

Zaskarżona decyzja nie narusza prawa materialnego. Organ celny, nie będąc związany kwalifikacją towarów wskazaną przez podmiot dokonujący obrotu towarowego z zagranicą (bądź też przez inny podmiot działający z upoważnienia podmiotu dokonującego obrotu towarowego z zagranicą), obalił domniemanie prawdziwości zgłoszenia celnego Skarżącej i zasadnie przyjął, że na polski obszar celny wprowadzone zostały samochody służące zasadniczo do przewozu osób.

Dowód w postaci badań homologacyjnych nie obligował organu celnego do przyjęcia, że wskazany w SAD produkt jest samochodem do transportu towarowego zbudowanym na bazie nadwozia samochodów osobowych lub osobowo-towarowych (kombi), kwalifikowanym do pozycji 8704 taryfy celnej. Z protokołów badań homologacyjnych samochodu o tej samej co typ podstawowy budowie nadwozia, dokonanych przez Instytut Transportu Samochodowego w Warszawie (na zlecenie Spółki - praca nr 5792 obejmująca m.in. sporny typ samochodu) wynika, że badania te miały na celu tylko sprawdzenie zgodności wykonania pojazdu z wymaganiami obowiązujących przepisów oraz możliwości użytkowych pojazdu. Z zapisów w protokołach pracy wynika, że importer wprowadając do pojazdów wewnętrzną sztywną przegrodę przymocowaną do nadwozia, zachował bez zmiany typ pojazdu. W postępowaniu celnym dotyczącym taryfikacji celnej, świadectwo homologacyjne wydane na podstawie powyższych badań homologacyjnych, nie mogło wiązać organu celnego z braku cech prejudykatu. Stanowiło jedynie składnik materiału dowodowego, który organ celny prawidłowo ocenił przy ustalaniu stanu faktycznego sprawy. Organ celny nie był związany zawartym w świadectwie stwierdzeniem, że objęte nim pojazdy są typem samochodu ciężarowego.

Strona 1/9