Podstawę pobrania podwyższonej opłaty za korzystanie z zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych ustala się na podstawie wartości sprzedaży tych napojów bez podatku od towarów i usług.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA - Maria Myslińska, Sędziowie NSA - Czesława Socha, - Kazimierz Jarząbek (spr.), Protokolant - Eliza Skibińska, po rozpoznaniu w dniu 15 czerwca 2004 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Prezydenta Miasta Lublina od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie z dnia 9 grudnia 2003 r. sygn. akt II SA/Lu 261/03 w sprawie ze skargi A.G. na czynność materialno-techniczną Urzędu Miejskiego w Lublinie z dnia 12 lutego 2002 r. Nr w przedmiocie ustalenia opłaty za korzystanie z zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych - oddala skargę kasacyjną -
Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie wyrokiem z dnia 9 grudnia 2003r. sygn. akt II SA/Lu 261/03 w sprawie ze skargi A.G. na czynność materialno-techniczną Urzędu Miejskiego w Lublinie z dnia 12 lutego 2002r. w przedmiocie ustalenia opłaty za zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych:
I stwierdził istnienie obowiązku skarżącego obliczenia dla celów opłaty za korzystanie z zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych w 2002 roku wartości sprzedaży wyrobów alkoholowych w 2001 roku:
- dla całej sprzedaży wyrobów alkoholowych w punkcie sprzedaży;
- bez uwzględnienia podatku od towarów i usług, należnego od tej sprzedaży;
II stwierdził bezskuteczność zaskarżonej czynności w części uwzględniającej przy obliczeniu wartości sprzedaży wyrobów alkoholowych podatek od towarów i usług należny od tej sprzedaży;
III w pozostałej części oddalił skargę;
IV zasądził od Prezydenta Miasta Lublin na rzecz A.G. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Naczelny Sąd Administracyjny ustalił, że skarżący jest wspólnikiem spółki cywilnej, która prowadziła sklep branży spożywczej ze sprzedażą napojów alkoholowych.
W 2001 roku spółka działała na podstawie trzech oddzielnych zezwoleń (typ A, B i C) na sprzedaż napojów alkoholowych zawierających: do 4,5 % alkoholu oraz piwa, od 4,5 % do 18 % alkoholu bez piwa; powyżej 18 % alkoholu.
Wartość sprzedaży w 2001 roku w poszczególnych grupach wynosiła odpowiednio:
- zł /brutto/ zł /netto/
- zł /brutto/ zł /netto/
- zł /brutto/ zł /netto/
Zdaniem skarżącego opłata za korzystanie z przedmiotowych zezwoleń w 2002 roku zgodnie z art. 111 ust. 2, 3 i 4 ustawy z dnia 26 października 1982r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz.U. z 1997r. Nr 113, poz. 732 ze zm.) winna zostać ustalona na podstawie wartości sprzedaży napojów alkoholowych w 2001 roku w poszczególnych kategoriach (do 4,5 %, 4,5 % - 18 %, powyżej 18 % alkoholu).
Skarżący w 2002 roku, składając stosowne oświadczenie wykazał wartość sprzedaży napojów alkoholowych w 2001 roku w rozbiciu na poszczególne kategorie.
Prezydent Miasta Lublina, dokonując wyliczenia opłaty zsumował wartość sprzedaży poszczególnych grup i również sumując stawki opłat, przyporządkowane przez ustawodawcę do poszczególnych grup napojów alkoholowych, określił opłatę za korzystanie z zezwolenia w 2002 roku na kwotę 16.108,95 złotych.
Dnia 31 stycznia 2002r. kwota ta została uiszczona przez spółkę . Spółka pismami z dnia 4 lutego i 20 marca 2002r. wezwała Prezydenta Miasta Lublin do zwrotu nadpłaconej części opłaty za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych w 2002 roku o kwotę nadpłaty 11.197,86 złotych.
Prezydent Miasta Lublina w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie podnosząc, że stanowisko skarżącej, według której opłata za korzystanie z zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych w roku 2002 winna być ustalona na podstawie wartości sprzedaży napojów alkoholowych w 2001 roku w poszczególnych rodzajach napojów alkoholowych, jest błędne.