Skarga kasacyjna na decyzję Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji w przedmiocie koncesji na rozpowszechnianie programów radiowych i telewizyjnych
Tezy

Brak dokumentu stwierdzającego umocowanie do reprezentacji strony /art. 29 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ stanowi brak formalny, którego usunięcie w trybie art. 49 par. 1 powołanej ustawy w odniesieniu do spółek kapitałowych polega na przedstawieniu aktualnego odpisu z Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego; niewykonanie w terminie nałożonego przez sąd obowiązku przedstawienia dokumentu powoduje odrzucenie skargi na podstawie art. 58 par. 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA - Jan Kacprzak Sędziowie NSA - Rafał Batorowicz (spr.) - Józef Waksmundzki Protokolant - Tomasz Filipowicz po rozpoznaniu w dniu 9 lutego 2005 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej R. E. S.A. z siedzibą w W. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 sierpnia 2004 r. sygn. akt 6 II SA 4765/03 w spawie ze skargi R. E. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia [...] listopada 2003 r. Nr [...] w przedmiocie koncesji na rozpowszechnianie programów radiowych i telewizyjnych 1. Oddala skargę kasacyjną. 2. Zasądza od R. E. S.A. z siedzibą w W. na rzecz Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji kwotę 120 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/6

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 3 sierpnia 2004 r., sygn. 6 II SA 4765/03, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę R. E. Spółki Akcyjnej w W. na decyzję Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia [...] listopada 2003 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany koncesji.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd wyjaśnił, że pismem z dnia 15 kwietnia 2004 r. wezwał skarżącą spółkę do usunięcia braków formalnych skargi między innymi poprzez nadesłanie aktualnego odpisu z rejestru przedsiębiorców w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi. Pismo to doręczono w dniu 23 kwietnia 2004 r. i mimo upływu ponad 3 miesięcy skarżąca nie wywiązała się z nałożonego obowiązku. Dlatego odrzucono skargę na podstawie art. 58 §1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270).

R. E. Spółka Akcyjna w W. wniosła skargę kasacyjną domagając się uchylenia zaskarżonego postanowienia w całości i zasądzenia kosztów postępowania. Skargę kasacyjną oparła na podstawie wymienionej w art. 174 pkt 2 P.p.s.a. zarzucając naruszenie prawa procesowego, to jest art. 46, art. 57, art. 58 §1 pkt 3 i art. 125 §1 pkt 3 P.p.s.a.

Uzasadniając skargę kasacyjną skarżąca spółka podnosiła, że pismem z dnia 15 kwietnia 2004 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wezwał o uzupełnienie dwóch braków formalnych skargi, to jest uiszczenia wpisu i nadesłanie aktualnego odpisu z rejestru przedsiębiorców. Pierwszy z tych braków został uzupełniony w dniu 26 kwietnia 2004 r. Co do nieprzedłożenia odpisu z Krajowego Rejestru Sądowego skarżąca wywodziła, że brak tego dokumentu nie przesądzał, iż skarga została podpisana przez osoby nieuprawnione. Zdaniem skarżącej odpis taki można było przedłożyć w każdym czasie. Wskazywała różnorakie okoliczności obiektywne, które utrudniać miały wykonanie zarządzenia Sądu w wyznaczonym terminie, w tym wyłączenie działalności spółki w okresie odbywającego się w Warszawie szczytu gospodarczego i spiętrzenie spraw sądowych. Podnosiła, że odrzucając skargę Sąd zastosował środek nieadekwatny do uchybienia. Wskazywała na możliwość zastosowania art. 125 §1 pkt 3 P.p.s.a. przez zawieszenie postępowania w związku z niemożnością nadania sprawie biegu skutkiem niewykonania zarządzenia Sądu. Wskazywała, że skarga spełniała wymogi wymienione w art. 46 i art. 57 P.p.s.a.

Zdaniem skarżącej postępowanie Sądu pozostawało w sprzeczności z samą istotą postępowania sądowoadministracyjnego zamykając jedyną możliwość kontroli zgodności z prawem decyzji administracyjnej. Podważała też ewentualność tłumaczenia zasadności rozstrzygnięcia zasadą zmierzania do szybkiego załatwienia sprawy o jakiej mowa w art. 7 P.p.s.a. wskazując, że postanowienie o odrzuceniu skargi wydano po upływie trzech miesięcy od daty doręczenia wezwania do uzupełnienia braków formalnych.

Przewodnicząca Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji w Warszawie wniosła o oddalenie skargi kasacyjnej i zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania. Podnosiła, że stosownie do art. 46 §3 P.p.s.a. do pisma procesowego należy dołączyć pełnomocnictwo. Potwierdzeniem prawidłowości sposobu reprezentacji podmiotu udzielającego pełnomocnictwa jest odpis z Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego. Niezłożenie takiego odpisu uniemożliwia Sądowi kontrolę prawidłowości reprezentacji i powoduje "ułomność" pełnomocnictwa, co kwalifikować należy jako istotny brak formalny. Prawidłowa reprezentacja strony, obejmująca udzielenie pełnomocnictwa przez upoważnione osoby, badana jest przez Sąd jako przesłanka odrzucenia skargi (art. 58 P.p.s.a.). W przypadku gdy skargę wniosła osoba nie mogąca być pełnomocnikiem lub nie mająca pełnomocnictwa zachodzi przesłanka odrzucenia skargi określona w art. 58 §1 pkt 6 P.p.s.a. Podważała nadto stanowisko skarżącej co do możliwości przedłożenia odpisu z Krajowego Rejestru Sądowego w każdym czasie oraz dopuszczalności stosowania art. 125 §1 pkt 3 P.p.s.a. w przypadku niewykonania zarządzeń Sądu dotyczących braków formalnych skargi.

Strona 1/6